Πάθος για ποδόσφαιρο! (Μια άλλη προσέγγιση…)
Ρούσσος Πέτρος, Α3
Όταν παίζω ποδόσφαιρο κάποιες φορές είμαι καλός και άλλες πάλι όχι! Είναι ανάλογα πως θα ξεκινήσω. Αν οι άλλοι εξαρχής μου λένε πως δεν θα παίξω καλά επηρεάζομαι και τότε καλύτερα είναι να φεύγω μιας και θα παίζω σαν τρίχρονο…Παρόλα αυτά κάποιες φορές παίζω πολύ καλά! Αυτές οι φορές είναι όταν οι συμπαίκτες μου δεν μουρμουράνε ή δεν με κοροϊδεύουν. Όταν όμως οι φίλοι μου λένε στην αρχή »ωχ, έπιασε την μπάλα ο στραβοπόδαρος , τότε τα πόδια μου ρίχνουν δεξιά ή αριστερά αντί για μπροστά. Κάποιες φορές μάλιστα με κάνουν και αναπαράσταση! Τότε είναι που ούτε για περαστικός δεν κάνω και θέλω να εξαφανιστώ! Αν και ξέρω πως δεν πρέπει να ακούω τους άλλους ,αυθόρμητα – εκεί που νιώθω μια χαρά – επηρεάζομαι από τα αρνητικά σχόλια και χάνω τον έλεγχο των ποδιών μου!
Παρόλα αυτά είμαι αποφασισμένος να μην παραιτηθώ από την προσπάθεια! Θα συνεχίσω να παίζω για την χαρά του παιχνιδιού και της παρέας! Ελπίζω να το καταλάβουν και οι φίλοι μου και να χαλαρώσουν λίγο για να απολαμβάνουμε ακόμη καλύτερα το παιχνίδι!
Βόλεϊ
Τσέλα Ιωάννα,Α4
Πάνε επτά χρόνια τώρα που ασχολούμαι με το άθλημα του βόλεϊ. Η αλήθεια είναι ότι δεν διάλεξα εγώ αυτό το άθλημα αλλά οι γονείς μου με ανάγκασαν να πηγαίνω! Αρχικά πήγαινα χωρίς να μου αρέσει καθόλου. Όμως πέρασαν τα χρόνια και τελικά μπήκα στην αγωνιστική ομάδα όπου όλα άλλαξαν! Ξαφνικά άρχισε να μου αρέσει το βόλεϊ και σιγά-σιγά ένιωσα κι εγώ μέλος εκείνης της μεγάλης οικογένειας! Έγινε η ομάδα και το γήπεδο το δεύτερό μου σπίτι και όταν πάταγα το πόδι μου στο γήπεδο τα ξεχνούσα όλα! Είναι μοναδική αίσθηση το να κάνεις ένα λάθος και να είναι δίπλα σου όλη η ομάδα και να σου λέει: »Πάμε, δεν πειράζει!» Να σε εμψυχώνουν δηλαδή ακόμη κι εάν έχεις κάνει κάποιο λάθος! Πλέον για εμένα το βόλεϊ δεν είναι απλά ένα άθλημα, είναι η δεύτερή μου οικογένεια! Πιστεύω πως είναι από τα αθλήματα εκείνα όπου απαιτείται αρκετή συνεργασία μεταξύ των παικτών αλλά η προσπάθεια τελικά σε ανταμοίβει!
Ιστιοπλοϊα
Τσιαγκούρη Φραντζέσκα-Ινώ, Α4
Με λένε Φραντζέσκα και ένα από τα αγαπημένα μου χόμπι είναι η ιστιοπλοϊα! Ξεκίνησα αυτό το άθλημα όταν ξαναλειτούργησε ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Σαντορίνης το 2017 όπου με έγραψε μαζί με τα αδέλφια μου ο πατέρας μας. Με το πέρασμα του χρόνου η ιστιοπλοϊα έχει γίνει μέρος της ζωής μου και έχει μπει για τα καλά στην καρδιά μου!
Στην αρχή ήμασταν μόνο τρία τμήματα και άλλαζε συνεχώς η σύνθεση των ομάδων καθώς έφευγαν ή έρχονταν καινούρια παιδιά. Με το πέρασμα του χρόνου όμως- παρόλο που είχαμε μείνει λίγοι αθλητές από τις αρχικές ομάδες- ήρθαν πολλά καινούρια παιδιά με τα οποία έχω κάνει φιλίες και περνάμε πολύ όμορφα πηγαίνοντας στους αγώνες!
Όταν ταξιδεύω με το σκάφος μου αισθάνομαι πολύ ωραία και νιώθω χαρούμενη μέσα σε αυτό διότι μη θάλασσα με ηρεμεί και μου επιτρέπει να ξεφεύγω κάπως από το άγχος των μαθημάτων και του σχολείου που μερικές φορές μπορεί να γίνει εξαντλητικό. Βέβαια -δεν το αρνούμαι- η ιστιοπλοϊα μπορεί να γίνει κουραστική κάποιες φορές λόγω της θεωρίας που έχει, καθώς πρέπει να μαθαίνουμε τακτικές ή κανόνες για τους αγώνες στους οποίους συμμετέχουμε και κάποιες άλλες όταν έχει πολύ αέρα και πρέπει να κρατάμε το σκάφος μας σε ισορροπία ή όταν πρέπει να δένουμε πανιά ή να κουβαλάμε τον εξοπλισμό μας.
Ωστόσο όμως μπορεί να γίνει και φοβερά διασκεδαστική αφού τα καλοκαίρια μετά την προπόνηση βουτάμε όλοι μαζί στην θάλασσα και τα περνάμε πολύ ωραία! Επίσης πολύ διασκεδαστικό είναι όταν μας αφήνει η προπονήτριά μας να πηδάμε από τα σκάφη στο νερό! Ακόμη κι εκείνες τις φορές που λόγω του αέρα γεμίζω με αρκετό άγχος και κάπως φοβάμαι, αισθάνομαι ταυτόχρονα όμορφα καθώς το σκάφος πηγαίνει πολύ γρήγορα και όλα δείχνουν συναρπαστικά!
Η ιστιοπλοϊα είναι ένα καταπληκτικό άθλημα όπου γνώρισα πολλούς αθλητές και έκανα πολλές φιλίες που δεν θα ξεχάσω ποτέ και το προτείνω συνεχώς ως χόμπι στους γνωστούς μου! Ακόμη και τώρα που όλοι εξελισσόμαστε και ανεβαίνουμε επίπεδο, γνωρίζω διαρκώς καινούρια παιδιά που έρχονται στην αγωνιστική μας ομάδα και κάθε φορά περνάμε πολύ όμορφα!
Τένις
Τυροδήμου Νικολέτα, Α4 Το αγαπημένο μου άθλημα για το οποίο θα σας μιλήσω είναι το τένις! Για εμένα προσωπικά το τένις είναι από τα πιο ωραία αθλήματα! Πηγαίνω στην προπόνηση δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Τρίτη 5.00-7.00 και κάθε Πέμπτη 6.00-7.00 και θέλω να πιστεύω πως όταν μεγαλώσω θα γίνω διάσημη τενίστρια! Αυτό τουλάχιστον είναι το όνειρό μου! Όταν πηγαίνω για προπόνηση στο »τένις κλαμπ» νιώθω μια χαρά απερίγραπτη γιατί ξέρω πως θα αθληθώ σωστά! Οι συμπαίκτες μου είναι όλοι τους πολύ καλοί και ευγενικοί όπως εξάλλου είναι καλός και ευγενικός και ο προπονητής μας!
Η ιστορία αυτού του αθλήματος είναι πολλή μεγάλη αλλά θα προτιμήσω να σας πω πως παίζεται: Οι παίκτες χρησιμοποιούν ρακέτες και προσπαθούν να χτυπήσουν μια μικρή, λαστιχένια μπάλα (σε διάφορα χρώματα όπως λ.χ. κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο και κίτρινο). Η μπάλα αυτή καλύπτεται με ένα χνουδωτό υλικό και πρέπει να περάσει πάνω από ένα δίχτυ, στο γήπεδο του αντιπάλου, χωρίς να καταφέρει αυτός να την αντικρούσει. Υπάρχουν διάφοροι διάσημοι τενίστες όπως ο Τσιτσιπάς, ο Τζόκοβιτς και πολλοί άλλοι! Οι κανόνες του αθλήματος έχουν μείνει αμετάβλητοι από το 1890!Το άθλημα παρακολουθείται ευρέως και έχει απήχηση στο κοινό ειδικότερα όταν διεξάγονται τα τέσσερα μεγάλα πρωταθλήματα.
Αυτά ήταν όσα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας για το αγαπημένο μου άθλημα και από την εμπειρία μου σας λέω πως θα ήταν ωραίο να ξεκινήσετε και εσείς τένις!
