Ζωή, θάνατος φίλοι παντοτινοί
Άπαντες βρισκόμενοι στο αβέβαιο μονοπάτι,
εις αυτό περπατούν πάλι και πάλι.
Δυο άκρα διαθέτει
πρώτο η ζωή, τελευταίο ο θάνατος που την τελειώνει.
Αυτός που το βαδίζει
και τον ήλιο κοιτάζει
έχει για πυξίδα την ηθική
σε όλους τους δρόμους που περπατεί.
Σαν οι δρόμοι σκοτεινιάσουν
και τα άγρια θηρία τον κατακλείσουν
δεν θα φοβηθεί
διότι θα σκεφτεί… στην ηθική θα απευθυνθεί.
Φάρος φωτεινός
λαμπρός στη ζωή συνοδηγός.
Φέγγει μεσ του κόσμου το σκοτάδι
Σαν πολύτιμο διαμάντι.
Αυτός που το βαδίζει
και το σκότος κοιτάζει
πάντοτε το κακό επιχειρεί
και κάθε ηθική αρχή κονιορτοποιεί.
Η ζωή μοιάζει σαν έναν αγώνα συνεχή
μια δοκιμασία διαρκή
εμείς είμαστε οι αγωνιστές της
πασχίζουμε για τις χαρές της.
Κάθε λιθόστρωτη πλάκα
κάθε χρόνος που φεύγει
κάτω από τα πόδια μας φεύγει
και δε ξαναγυρίζει.
Εις το τέλος του μονοπατιού αυτού
που εσύ επέλεξες αυτοβούλως να έχεις
όσο δύσβατο κι αν ήταν
επέρχεται αναστοχασμός.
Θάνατος
της ζωής φίλος παντοτινός
διότι ο θάνατος
είναι στην αρχή της ζωής πιστός.
Γι’΄ αυτό ποτέ μην ξεγελαστείς
όταν το μονοπάτι διαβείς.
Αν δε σε εκδικηθεί η ζωή
θα σε εκδικηθεί η επόμενη ζωή….
Πάλεψε και αγωνίσου έναντι κάθε αδικίας.
Πίσω από κάθε καλό αξίζει η προσπάθεια.
Όταν η κλεψύδρα ολοκληρωθεί
το καθετί θα πληρωθεί και θα ανταμειφθεί…..
Γεωργόπουλος Μιχαήλ Β1
