Επιμέλεια: Βύρων Αλ.
Η πλατεία Κολοκοτρώνη
Η πλατεία Κολοκοτρώνη συνδέθηκε με την ελληνική κοινοβουλευτική ιστορία για έναν σχεδόν αιώνα.
Η κοινοβουλευτική ζωή της Ελλάδας, ως ανεξάρτητου κράτους, αρχίζει το 1843 με την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, που τερματίζει την περίοδο της απόλυτης μοναρχίας. Με την εγκαθίδρυση της συνταγματικής μοναρχίας επιτακτική προβάλει η ανάγκη εξεύρεσης κατάλληλου χώρου που θα στέγαζε την εθνική αντιπροσωπεία στην Αθήνα, πρωτεύουσα του κράτους από το 1834.
Επιλέγεται η πρώην οικία Κοντοσταύλου, κτισμένη το 1833 μέσα σε μεγάλο κατάφυτο κήπο, μεταξύ των σημερινών οδών Σταδίου, Κολοκοτρώνη, Ανθίμου Γαζή και Χρήστου Λαδά (στο χώρο της σημερινής πλατείας Κολοκοτρώνη). Η μεγάλη οκταγωνική αίθουσα δεξιώσεων της οικίας χρησιμοποιήθηκε για πάνω από μία δεκαετία (1843-1854) ως χώρος συνεδριάσεων της Βουλής και της Γερουσίας. Το 1854 το πρώτο αυτό ελληνικό Βουλευτήριο καταστράφηκε από πυρκαγιά. Όσο κτιζόταν το νέο Μέγαρο της Βουλής, το κοινοβούλιο λειτουργούσε σε πρόχειρα κατασκευασμένο κτίσμα σε παρακείμενο χώρο, στη δυτική πλευρά της σημερινής πλατείας (δηλ. προς την οδό Ανθίμου Γαζή), το οποίο έμεινε γνωστό ως «Παράγκα».
Τα γλυπτά της πλατείας
Σήμερα, στην πλατεία Κολοκοτρώνη δεσπόζει ο έφιππος ανδριάντας του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Το ορειχάλκινο άγαλμα του αρχιστρατήγου της επανάστασης του 1821 είναι έργο του γλύπτη Λάζαρου Σώχου (1862-1911). Τοποθετήθηκε αρχικά (1904) σε μικρή νησίδα στην αρχή της οδού Κολοκοτρώνη. Στη σημερινή του θέση μεταφέρθηκε το 1954, στη διάρκεια έργων ανάπλασης του περιβόλου της Παλαιάς Βουλής.
Μαρμάρινοι ανδριάντες πολιτικών του 19ου αιώνα κοσμούν τον περίβολο του Μεγάρου. Ο ανδριάντας του πρωθυπουργού Χαριλάου Τρικούπη είναι έργο του γλύπτη Θωμά Θωμόπουλου (1873-1937). Τοποθετήθηκε στο προαύλιο της Παλαιάς Βουλής το 1920, σε κηπάριο προς την οδό Σταδίου, μπροστά από την είσοδο του κτηρίου. Στη σημερινή του θέση στο πλάι του κτιρίου μεταφέρθηκε το 1954. Ο ανδριάντας του πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1905 στα σκαλιά του Μεγάρου, είναι έργο του γλύπτη Γεωργίου Δημητριάδη του Αθηναίου (1880-1941). Τοποθετήθηκε στον περίβολο του Μεγάρου το 1931 και μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση το 1954.
πηγή: https://nhmuseum.gr/
