Παρατήρηση: Αυτό το είδος προσπαθεί να καταγράψει την πραγματικότητα όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά, με τον δημιουργό να παρεμβαίνει ελάχιστα, σαν να είναι «μια μύγα στον τοίχο».
Συμμετοχικό: Εδώ, ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ αλληλεπιδρά ενεργά με τα υποκείμενα και τα γεγονότα, αποτελώντας συχνά μέρος της ιστορίας που ξεδιπλώνεται.
Ποιητικό: Αυτό το είδος δίνει έμφαση στην αισθητική, τις διαθέσεις και τους ρυθμούς, χρησιμοποιώντας συμβολικές εικόνες και ήχους, για να δημιουργήσει μια υποκειμενική και συχνά λυρική απόδοση της πραγματικότητας.
Επεξηγηματικό/Εκθεσιακό: Σε αυτό το είδος, μια κυρίαρχη φωνή (συνήθως ένας αφηγητής) καθοδηγεί τον θεατή, παρουσιάζοντας πληροφορίες και επιχειρήματα με έναν πιο άμεσο και διδακτικό τρόπο, συχνά χρησιμοποιώντας αρχειακό υλικό και συνεντεύξεις.
Αναστοχαστικό : Αυτό το είδος αναδεικνύει την ίδια τη διαδικασία δημιουργίας του ντοκιμαντέρ, εξετάζοντας την σχέση μεταξύ του κινηματογραφιστή και του θεατή, καθώς και τις προκλήσεις της αναπαράστασης της πραγματικότητας.
Επιτελεστικό: οι πρωταγωνιστές παίζουν τον εαυατό τους, τη ζωή τους.
Βασικά χαρακτηριστικά των ταινιών animation:
Δημιουργία Ψευδαίσθησης Κίνησης: Είναι θεμελιώδης αρχή του animation. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της ταχείας διαδοχικής προβολής μιας σειράς καρέ, όπου κάθε καρέ διαφέρει ελαφρώς από το προηγούμενο.
Τεχνικές Υλοποίησης: Οι ταινίες animation μπορούν να δημιουργηθούν με μια ευρεία ποικιλία τεχνικών. Οι πιο γνωστές περιλαμβάνουν το παραδοσιακό δισδιάστατο (2D) animation (ζωγραφική στο χέρι ή ψηφιακά), το τρισδιάστατο (3D) animation μέσω υπολογιστή (CGI), το stop-motion animation (με αντικείμενα ή πλαστελίνη) και άλλες μεθόδους.
Αφηγηματικότητα και Σενάριo: Όπως και οι ταινίες ζωντανής δράσης, οι ταινίες animation βασίζονται σε ένα σενάριο και μια αφηγηματική δομή και περιλαμβάνουν τους χαρακτήρες, την πλοκή, τη σύγκρουση και την τελική λύση.
Χαρακτήρες με Εκφραστικότητα: Σχεδόν πάντα υπάρχει υπερβολή στην κίνηση και τις εκφράσεις του προσώπου των ηρώων.
Φαντασία – Παμψυχισμός: Αποτελεί κανονικότητα η παραβίαση των νόμων της φυσικής και η απεικόνιση ιδεών και καταστάσεων, που θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να υλοποιηθούν σε ταινίες ζωντανής δράσης.
Οπτικοακουστική Πληρότητα: Υπάρχει στενή σχέση εικόνας και ήχου. Η μουσική, τα ηχητικά εφέ και οι φωνές των ηθοποιών (voice acting) παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ατμόσφαιρα, την αφήγηση και τη συναισθηματική απήχηση της ταινίας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει