Το θέμα του βιβλίου «Τα στενά παπούτσια» είναι το καλοκαίρι του Παναγιώτη, της Ζωής και των υπόλοιπων παιδιών το 1935. Ο βασικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι ο 12χρονος Παναγιώτης Χαλδαίας, που κατοικεί στην Αίγινα και πιο συγκεκριμένα σε ένα μικρό χωριό της Αίγινας, στην Βαγία.
Ο Παναγιώτης ζει με την μητέρα του, την κυρα-Λένη και τα τέσσερα αδέρφια του, τον δίδυμό του, τον Σώζο, τον μεγαλύτερό του αδερφό, τον Νίκο και τις αδερφές του, την Ιουλία και την Φωτεινή. Ο πατέρας τους έχει πεθάνει και από τότε προστάτης όλων ήταν ο Νίκος. Οι Χαλδαίοι φιλοξενούν κάθε καλοκαίρι μια οικογένεια, την οικογένεια της Ζωής, ενός 12χρονου κοριτσιού, Ελληνογαλλίδας, που ζει με την οικογένεια της στην Αθήνα και είναι η καλύτερη φίλη του Παναγιώτη. Η οικογένειά της αποτελείται από την μητέρα της, την κυρία-Έμμα, Γαλλίδα , τον πατέρα της, τον κύριο Σωκράτη, που είναι καθηγητής σε ιδιωτικό σχολείο στην Αθήνα και τις δυο αδερφές της, την Ειρήνη και την Ελένη. Την ιστορία αφηγείται ο Παναγιώτης, ενήλικος πια, που νοσταλγεί το καλοκαίρι του 1935 στη Βαγία, συγκρίνοντας το τότε με το σήμερα.
Ο 12χρονος Παναγιώτης που ήθελε να γίνει δάσκαλος, γνωρίζει την Ζωή, επίσης 12 χρόνων, η οποία θέλει να γίνει γνωστή ηθοποιός. Με την Ζωή θα γίνουν φίλοι, θα διασκεδάσουν μαζί, θα μπαίνουν σε πολλούς μπελάδες και θα αγαπηθούν. Η Ζωή και ο Παναγιώτης θέλουν να παντρευτούν γρήγορα, αφού ομολόγησαν την αγάπη τους ο ένας στον άλλον και βιάζονται να μεγαλώσουν. 
Γι’ αυτό αποφασίζουν με τους φίλους τους να κάνουν έναν ψεύτικο γάμο κρυφά από τους μεγάλους. Η Ζωή νύφη, ο Παναγιώτης γαμπρός, φορώντας τα στενά του παπούτσια και παπάς ο Σώζος, ο αδερφός του Παναγιώτη. Όμως, οι μεγάλοι τους ανακαλύπτουν και τελειώνει ο ψεύτικος γάμος. Οι γονείς τους συγχωρούν και η κυρα-Λενη δεν χρησιμοποιεί την βίτσα της στον Παναγιώτη.
Μετά από καιρό έρχεται ο Σεπτέμβρης και η ώρα της αναχώρησης της Ζωής. Ο Παναγιώτης στεναχωριόταν ,αλλά όχι για πολύ, γιατί η οικογένεια της Ζωής θα τον έπαιρνε τελικά μαζί της στην Αθήνα, για να μπορέσει να παρακολουθήσει μαθήματα Γυμνασίου και να σπουδάσει , αφού στη Βαγία υπήρχε μόνο ένα Δημοτικό Σχολείο. Στο τέλος όμως, ο Παναγιώτης συνέχισε την ζωή του όχι με την Ζωή, την πρώτη του αγάπη, αλλά με μία άλλη γυναίκα που έζησαν μαζί ευτυχισμένοι.
Ήρωες:
Η οικογένεια του Παναγιώτη:
- Η κυρα-Λένη
- Ο Παναγιώτης
- Ο Σώζος
- Ο Νίκος
- Η Ιουλία
- Η Φωτεινή
Η οικογένεια της Ζωής:
- Η κυρία-Έμμα
- Ο κύριος Σωκράτης
- Η Ζωή
- Η Ειρήνη
- Η Ελένη
Τα παιδιά του χωριού:
- Η Λέλα
- Η Σοφία
- Η Πόπη
- Οι δυο Θεόδωροι
- Ο Τζουβάς
Αφηγηματικοί Τρόποι:
- Αφήγηση
- Διάλογος
- Περιγραφή
Ύφος:
- Ζωηρό
- Απλό
- Έχει κωμικές και αστείες στιγμές
Γλώσσα:
- Απλή
- Δημοτική
Γιατί μου άρεσε το βιβλίο;
Αυτό το βιβλίο μου άρεσε, γιατί είναι πολύ παραστατικό, σε κρατάει σε αγωνία και κάνει μία πλήρη περιγραφή των προσώπων αλλά και του χωριού.
Τι με εντυπωσίασε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Στο βιβλίο «Τα στενά παπούτσια» με εντυπωσίασε περισσότερο ότι τα αισθήματα του Παναγιώτη για τη Ζωή ήταν αρκετά δυνατά, ώστε να τον μπλέκουν κάθε φορά σε μπελάδες.
Σε ποιους θα το πρότεινα;
Θα το πρότεινα σε οποιονδήποτε αρέσει η καλη λογοτεχνία, αλλά πιο πολύ θα το συνιστούσα σε άτομα Γυμνασίου, αφού και οι πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι σε παρόμοια ηλικία.
Ραφαέλα Χιλάϊ, Β4
