H γλώσσα μας αποδείχτηκε δυνατή σαν την «Λερναία Ύδρα» αφού κατάφερε να αντέξει 2,5 χιλιάδες χρόνια. Η σταθερότητα και η δύναμη της όμως έχουν αρχίσει να κλονίζονται. Έτσι έχει δημιουργηθεί η διάχυτη εντύπωση πως η γλώσσα μας υποβαθμίζεται καθημερινά.
Στις μέρες μας πολλοί μιλούν για υποβάθμιση της γλώσσας μας με συνέπεια να μην είναι εφικτή η βαθύτερη και ουσιαστικότερη επικοινωνία των ανθρώπων άλλα και η αβίαστη έκφραση των διανοημάτων και των συναισθημάτων τους. Ορισμένα στοιχεία που μαρτυρούν την υποβάθμιση της γλώσσας μας είναι η λεξιπενία, η κακή χρήση της γραμματικής και του συντακτικού από πολλούς και κυρίως τους νέους, καθώς και η άκριτη χρησιμοποίηση ξένων λέξεων.
Η λεξιπενία είναι ένας όρος που περιγράφει το φτωχό λεξιλόγιο, τον περιορισμένο αριθμό λέξεων που χρησιμοποιεί ένα άτομο, για να επικοινωνήσει, τόσο στον προφορικό, όσο και στον γραπτό λόγο. Αυτό φαίνεται κυρίως στους νέους οι οποίοι δεν αξιοποιούν το πλούσιο λεξιλόγιο της ελληνικής και δημιουργούν το δικό τους, επηρεασμένο από την αγγλική γλώσσα× είτε θα γράψουν ελληνικά με αγγλικούς χαρακτήρες, είτε θα χρησιμοποιήσουν μια αγγλική λέξη στην θέση κάποιας ελληνικής. Η λεξιπενία δυστυχώς επηρεάζει και τον τρόπο σκέψης, αφού οι άνθρωποι σκεφτόμαστε με λέξεις και ο κόσμος γύρω μας αποκτά υπόσταση και μπορούμε να τον περιγράψουμε με λέξεις. Γλώσσα και σκέψη συμπορεύονται. Για αυτό πρέπει να αγαπάμε και να διευρύνουμε τον γλωσσικό μας ορίζοντα.
Προσωπικά, πιστεύω πως η γλώσσα μας είναι πιο δυνατή απ’ όσο νομίζουμε. Δεν κινδυνεύει από αλλοίωση και φθορά, καθώς έχει τη δύναμη να αφομοιώνει τις ξένες λέξεις, να τις προσαρμόζει στο ελληνικό κλητικό σύστημα. Για παράδειγμα ο παράδεισος, εκ πρώτης όψεως θα λέγαμε ότι είναι σίγουρα ελληνική λέξη, έλα όμως που κάνουμε λάθος και είναι μία περσική λέξη που έχει συγχωνευθεί στο ελληνικό λεξιλόγιο και έχει γίνει σάρκα του. Έτσι πρέπει να είμαστε «ανοιχτοί» στις αλλαγές και σίγουροι πως καμία «ισχυρή γλώσσα» όπως η αγγλική δεν μπορεί να απειλήσει τη γλώσσα μας.
Στράτος Αρχοντώνης, Γ1
