Η πατάτα γνωστή και ως γεώμηλο, είναι φυτό που ανήκει στην οικογένεια των στρυχνοειδών. Καλλιεργείται για τους εδώδιμους κονδύλους της οι οποίοι είναι πλούσιοι σε άμυλο και αποτελούν τροφή μεγάλης θρεπτικής αξίας. Είναι φυτό ιθαγενές των υψιπέδων του Μεξικού, του Περού, της Χιλής και της Κολομβίας, περιοχές όπου ζούσαν Ινδιάνοι, Ίνκας, Αζτέκοι. Μεταφέρθηκε από τη Νότια Αμερική στην Ισπανία από Ισπανούς εξερευνητές και γρήγορα επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι ευρύτατα διαδεδομένη στην Ελλάδα και αποτελεί τμήμα της βασικής διατροφής του πληθυσμού.

Στην Ελλάδα την έφερε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Στην αρχή καλλιεργήθηκε σε περιορισμένη κλίμακα στην περιοχή της Τίρυνθας. Μάλιστα υπάρχει ένας αστικός μύθος που λέει ότι οι Έλληνες στην αρχή απεχθάνονταν τις πατάτες. Έτσι ο Καποδίστριας έβαλε φρουρούς να φυλάνε τις πατάτες, για να φαίνονται λες και ήταν κάτι πολύ πολύτιμο με αποτέλεσμα οι Έλληνες να κλέψουν τις πατάτες και να ξεκινήσουν να τις καλλιεργούν.

Παρακάτω υπάρχει ένα ποίημα αφιερωμένο στην πατάτα του Πάμπλο Νερούδα.

Τσιτσιρίζει το λάδι

Ζεσταίνοντας τη χαρά του κόσμου

Οι τηγανιτές πατάτες

Μπαίνουν στο τηγάνι

Σαν χιονισμένα φτερά

Πρωινού κύκνου

Και βγαίνουν

Χρυσωμένες από το τσιτσιριστό

Κεχριμπάρι ελιάς

Το σκόρδο τους προσθέτει

Το γήινο άρωμά του,

Το πιπέρι

Σκόνη που πέρασε τους υφάλους

Και ντυμένες ξανά

Με φιλντισένιο κοστούμι,

Γεμίζουν το πιάτο

Με την επανάληψη της αφθονίας τους

Και την γήινη γευστική τους απλότητα

Μαρίλια Παπαδοπούλου, Γ2