Ποτέ πια δε θα μαλώσουμε
Τα δύο αλεπουδάκια, η Λίλα και ο Λάμπης, δεν χάνουν ποτέ ευκαιρία να μαλώνουν.
- Αυτός εκεί πήρε περισσότερο παιχνίδια από μένα, γκρίνιαξε η Λίλα, και τράβηξε τον αδελφό της από την ουρά.
- Ψέματα, έκανε εκείνος.
- Να τα μετρήσουμε, επέμενε η Λίλα…
Ο Λάμπης, όμως, ούτε να τα ακούει δεν ήθελε..
- Βλέπεις μαμά, ξεφώνησε η Λίλα, για να ξέρεις ποιος πήρε τα περισσότερα….Πάμε τώρα να μας φτιάξεις μπισκότα..
Και έτσι πήγαν όλοι σπίτι και βοήθησαν να φτιαχτούν τα μπισκότα..Η κυρά Μάρω, η αλεπού, έσπασε τα καρύδια, ο Λάμπης άλειψε με λάδι το ταψί και η Λίλα έπλαθε τη ζύμη…
Μόλις ψήθηκαν, τα δυο μικρά αλεπουδάκια άρπαξαν από ένα μπισκότο και βγήκαν στην αυλή. Καθώς έτρωγε ο Λάμπης, βλέπει δυο μικρά ποντικάκια, το Μόνο και τη Μίνα, να κάθονται πάνω σε μια πέτρα και να μασουλάνε μαζί ένα σπόρο καλαμποκιού.
Ο Λάμπης και η Λίλα είχαν πάρει το μάθημα τους από τα δύο ποντικάκια· κατάλαβαν πως, για να παίζεις, πρέπει να μοιράζεσαι ακόμα και το φαγητό…
Από τότε δε μάλωσαν πια ποτέ!!!!
Πηγή : Stephanie Roehe, Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2006
Ορφανός Μανώλης του Ιωάννη
