Σε ένα πηγάδι μια φορά…
Ένας βοσκός, μια νύχτα που περπατούσε, είδε νεραΐδες να χορεύουν. Ο βοσκός αυτός είχε μια ξαδέλφη που είχε κεντήσει ένα φόρεμα στον καμβά και το έραβε όλες τις σχόλες. Είδε, λοιπόν, μια νεράιδα που το φορούσε, το αναγνώρισε, την πλησίασε και έκοψε ένα κομμάτι υφάσματος με το μαχαίρι του. Αφού πήγε στο σπίτι του, λέει στην ξαδέλφη του:
- Τι έκανες το φουστάνι που κεντούσες όλες τις σχόλες;
- Στην κασέλα το ‘χω.
- Δεν το ‘χεις πια, για πήγαινε να το φέρεις να το δούμε.
Και πάει και το βγάζει και βλέπει ότι λείπει ένα κομμάτι. Και λέει:
-Το ‘φαγαν οι ποντικοί
-Όχι δεν στο ‘φαγαν. Το φορούσαν οι νεράιδες και πλησίασα κοντά και έκοψα ένα κομμάτι.
Και το έφερε να το δουν και βεβαιώθηκαν ότι πράγματι ήταν αυτό. Και της λέει ο βοσκός να πάει να το κάψει σε ένα απέραντο μέρος και να μην το ξαναβάλει….
Μιχαέλα Καζάνη, γ΄τάξη. Προφορική μαρτυρία.
