Από τον Φράγκο Νίκο

H λέξη «κυνισμός» χρησιμοποιείται προκειμένου να προσδιορίσει κάθε «λόγο, πράξη ή συμπεριφορά, που χαρακτηρίζεται από ωμή ειλικρίνεια, απουσία σεβασμού στους τύπους και τα κοινώς αποδεκτά, από περιφρόνηση των συμβατικών κοινωνικών κανόνων» (Μπαμπινιώτης, 1998).

Ο κυνισμός ήταν φιλοσοφία που διαμορφώθηκε κατά τον 4^ο αιώνα π.Χ.. Ιδρυτής της κυνικής φιλοσοφίας θεωρείται ο Αντισθένης από την Αθήνα (445-365 π.Χ.), ο οποίος υπήρξε μαθητής του Σωκράτη. Ο πιο γνωστός, ωστόσο, κυνικός φιλόσοφος είναι ο Διογένης από τη Σινώπη, για τον οποίο λέγεται πως ζούσε μέσα σε ένα πιθάρι και πως είχε τη συνήθεια να κυκλοφορεί τη μέρα κρατώντας ένα φανάρι επειδή αναζητούσε, όπως ο ίδιος έλεγε, έναν τίμιο άνθρωπο.

Οι κυνικοί φιλόσοφοι απέρριπταν τις παραδοσιακές κοινωνικές συμβάσεις. Ζούσαν με τρόπο λιτό κοντά στη φύση, αρνούνταν τις υλικές απολαύσεις, τη δόξα και οποιαδήποτε μορφή κοσμικής εξουσίας. Τους απασχολούσε η εξάλειψη της επιθυμίας και η εξασφάλιση της εσωτερικής ελευθερίας που, όπως πίστευαν, μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην ευδαιμονία. Θεωρούσαν, όπως ο Σωκράτης, ότι η αρετή είναι διδακτή. Οι κυνικοί, τέλος, πίστευαν στην ιδέα του κοσμοπολιτισμού, η οποία λέγεται ότι ήταν μία από τις επινοήσεις του Διογένη.

http://users.sch.gr/maritheodo/filosofia/content/flasies/epom/kynikoi.swf

ΠΗΓΕΣ

Μπαμπινιώτης, Γ. (1998). Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας», Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας

http://users.sch.gr/maritheodo/filosofia/html/epom/eisagogi/index1_s.htm

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C119/465/3093,12401/

 http://www.greek-language.gr/Resources/ancient_greek/encyclopedia/hellenistic/page_017.html