Από τη Φυντανή Ευαγγελία
Το Μυρτώο Πέλαγος είναι από τα επιμέρους πελάγη του Αιγαίου που καταλαμβάνει το νοτιοδυτικό του τμήμα, μεταξύ Ύδρας και Κυθήρων από βορρά προς νότο. Σ’αυτό μπορεί κανείς να συναντήσει τα σταχτοδέλφινα (Grampus griseus) που είναι τα μεγαλύτερα δελφίνια των ελληνικών θαλασσών.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, πήρε το όνομά του από τον γιο του θεού Ερμή και ηνίοχο του Οινομάου, τον Μυρτίλο, ο οποίος πνίγηκε στα νερά του ριγμένος από τον Πέλοπα. Ο Οινόμαος, βασιλιάς της Πίσας, (περιοχή στο σημερινό νομό Ηλείας) είχε προκηρύξει αγώνες αρματοδρομίας για να παντρέψει με τον νικητή την κόρη του, Ιπποδάμεια. Στις αρματοδρομίες ο Οινόμαος νικούσε πάντα και σκότωνε τους μνηστήρες, γιατί είχε τα άλογα του Άρη. Κάποια μέρα δέχθηκε την επίσκεψη ενός από τους μνηστήρες, του Πέλοπα. Ο Πέλοπας, όμως, εξαγόρασε τον Μυρτίλο (ίσως και με τη συναίνεση της Ιπποδάμειας) για να αφαιρέσει μία σφήνα από το άρμα του Οινόμαου. Σαν ανταμοιβή θα έπαιρνε το μισό βασίλειο του αφέντη του. Κατά μία άλλη εκδοχή, ο Μυρτίλος πρόδωσε τον αφέντη, γιατι αγαπούσε παράφορα την Ιπποδάμεια και δεν μπορούσε να της αρνηθεί τίποτα (Παυσανίας Ε1,7, ΣΤ20,17, Η 14,7).
Η κατάληξη του Οινόμαου ήταν τραγική, αφού σκοτώθηκε στη διάρκεια της αρματοδρομίας. Το ίδιο τραγική ήταν και η κατάληξη του Μυρτίλου, αφού ο Πέλοπας τον ξεφορτώθηκε πετώντας τον στο πέλαγος, το οποίο έκτοτε φέρει το όνομα του. Ο τυχερός Πέλοπας δεν κέρδισε μόνο την Ιπποδάμεια, αλλά και όλη την Πελοπόννησο, η οποία ονομάστηκε έτσι από το όνομα του (Πέλοπος + νήσος).
Πηγές :
