παλινωδία

ΑΠΟ: ΓΚΟΡΤΣΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ - Φεβ• 28•23

Ελένη

Ένα ποίημα της Βαρβατσούλη Σαββίνας εμπνευσμένο από την «Ελένη» του Ευριπίδη

Ο Ευριπίδης στην τραγωδία Ἑλένη (412 π.Χ.) δίνει μια διαφορετική εκδοχή του μύθου της Ελένης επηρεασμένος από την Παλινῳδία του Στησιχόρου (τέλος 7ου αιώνα π.Χ.). Στην Παλινῳδία του ο Στησίχορος αποκαθιστούσε την εικόνα της Ελένης επισημαίνοντας ότι ποτέ δεν πήγε στην Τροία με τον Πάρη:

Δεν είναι αληθινός αυτός ο λόγος
Δεν μπήκες στα καλοφτιασμένα τα καράβια
Μήτε στα κάστρα πήγες της Τροίας

Οι θεοί την πήγαν στην Αίγυπτο, ενώ στη θέση της έπλασαν ένα είδωλο, που ο Πάρης απήγαγε νομίζοντας ότι είναι οι Ελένη.

Στην Αίγυπτο η Ελένη μένει στα ανάκτορα του βασιλιά Πρωτέα. Μετά το θάνατο του Πρωτέα, ο γιος του Θεοκλύμενος επιμένει να τη νυμφευθεί, αλλά εκείνη θα επιλέξει να μείνει πιστή στον Μενέλαο…

Ήταν ακόμα νωρίς, όταν ήρθε το τέλος μας.

Μάλλον ήταν στην μοίρα μας,

ο ακαριαίος θάνατος των δυο μας.

Περίμενα χρόνια να με σώσεις

από τον εφιάλτη.

Όμως κάθε φορά που φώναζα

στην θάλασσα το όνομά σου,

δεν έπαιρνα καμία απάντηση.

 

Τα λουλούδια αρχίζουν να ανθίζουν

όμως μαραίνονταν με το δικό μου αίμα.

Αναγεννήθηκα από τον ήλιο,

όταν αρνήθηκα την ύπαρξή μου.

Η σελήνη γέμιζε δάκρυα τα μάτια μου

κάθε βράδυ, όταν σε σκεφτόμουν.

Και τα αστέρια, η αιώνια φωνή μου.

 

Ήταν ακόμα νωρίς, όταν ήρθε το τέλος μας.

Μα νύφη μ΄ ανάγκασαν να γίνω.

Άργησαν όμως, δεν άντεξα.

Γιατί εσένα πήγα να βρω.

 

Δυο σκιές ενώθηκαν.

Μαύρο νυφικό φορούσα.

Μάλλον ήταν στην μοίρα μας,

ο ακαριαίος θάνατος των δυο μας, Μενέλαε.

***

Σημείωση: Η λέξη «παλινωδία» χρησιμοποιείται μεταφορικά, για να δηλώσει την αναίρεση προηγούμενων ισχυρισμών, την ανυπαρξία σταθερής πρακτικής και συμπεριφοράς, την αμφιταλάντευση.

Σχολιάστε

Top