Από τον Λιναρδή Ιωάννη-Νεκτάριο

Η λέξη «φρυκτωρία» προέρχεται από την αρχαία ελληνική «φρυκτωρός», η οποία είναι σύνθετη – το πρώτο συνθετικό της είναι η λέξη «φρυκτός», που σημαίνει «πυρσός» και το δεύτερο συνθετικό είναι το ρήμα ὁρῶ, που σημαίνει «βλέπω».

Η φρυκτωρία κατά την Αρχαιότητα και τους Βυζαντινούς Χρόνους ήταν η μετάδοση σημάτων με πυρσούς τη νύκτα σε μακρινές αποστάσεις.

«Φρυκτωρίες» ονομάζονταν και οι επιλεγμένες θέσεις, τα παρατηρητήρια μέσω των οποίων το φωτεινό σήμα έφτανε στον προορισμό του. Τέτοια κτίσματα σώζονται μέχρι και σήμερα σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, όπως στη Σίφνο.

Για τις φρυκτωρίες στην αρχαία Ελλάδα μπορείτε να βρείτε πληροφορίες εδώ.

Μεταγενέστερο σύστημα επικοινωνίας είναι η «Πυρσεία» του Κλεοξένου και του Δημοκλείτου (150 π.Χ.).

Κάντε κλικ εδώ και εξασκηθείτε στην αποστολή μηνύματος με την «Πυρσεία».

ΠΗΓΕΣ

1.Μπαμπινιώτης, Γ. (1998). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας, Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

2.Πάπυρος Larousse – το παπυράκι (2003). Εικονογραφημένο εγκυκλοπαιδικό λεξικό και πλήρες λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Αθήνα: Πάπυρος

3.http://users.uoa.gr/~matakias/publications/A_LYKEIOY_HLEKTR.pdf

4.http://odysseus.culture.gr/h/1/gh158.jsp?obj_id=3489&mm_id=9022

5.https://sifnos.gr/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%86%CF%81%CF%85%CE%BA%CF%84%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%B9/