της Ανθής Μαυροειδάκου
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα social media έχουν αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τη διασημότητα, το marketing και την επιρροή. Τα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρούμε την άνοδο μιας νέας μορφής influencers – αυτών που δεν είναι καν άνθρωποι! Τα AI influencers είναι ψηφιακές προσωπικότητες που δημιουργούνται μέσω αλγορίθμων και γραφικών υπολογιστή, αλλά καταφέρνουν να αποκτήσουν εκατομμύρια followers, να συνεργάζονται με μεγάλες εταιρείες και να χτίζουν brands, ακριβώς όπως οι πραγματικοί influencers.
Ίσως η πιο διάσημη AI influencer, με εκατομμύρια followers στο Instagram, παρουσιάζεται ως ένα 19χρονο κορίτσι από τη Βραζιλία-Ισπανία που ζει στο Λος Άντζελες και ονομάζεται Lil Miquela (@lilmiquela) . Ωστόσο δεν είναι η μοναδική ai influencer που έχει κατακτήσει τον χώρο των social media τον τελευταιο καιρό, με ονόματα όπως το @noonoouri και το @shudu.gram να ακμάζουν στην λεγόμενη showbiz.
Γιατί όμως οι εταιρείες προτιμούν να επενδύουν στους ai influencers αντί για ανθρώπινα μοντέλα και προσωπικότητες; Η απάντηση είναι απλή: Σε αντίθεση με τους ανθρώπινους influencers, οι AI influencers δεν προκαλούν σκάνδαλα, δεν κουράζονται και δεν παραβιάζουν συμβόλαια. Ακόμα ένας σημαντικός παράγοντας είναι πως παρόλο που το να δημιουργήσεις έναν AI influencer μπορεί να είναι ακριβό στην αρχή, δεν χρειάζονται ταξίδια, διαμονή ή πληρωμές ανά post, με αποτέλεσμα να καταλήγουν να αποτελούν την πλέον πιο οικονομική λύση.
Το παραπάνω γεννά αρκετά ηθικά διλλήματα σχετικα τόσο με το αν τα ai μοντέλα θα ενισχύσουν τα μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς που προβάλλονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο και αν η αντικατάσταση των ανθρώπων από τα ρομπότ αποτελεί μια αναπόφευκτη πορεία.
Αν και προς το παρόν οι AI influencers αποτελούν ακόμα ένα niche trend, η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και του metaverse δείχνει ότι η επιρροή τους θα αυξηθεί. Άραγε, στο μέλλον θα προτιμούμε να ακολουθούμε ανθρώπους ή εικονικές προσωπικότητες; Και αν οι AI influencers γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, πού θα μπει το όριο μεταξύ ψηφιακής και πραγματικής ζωής;
