Άρθρο της μαθήτριας Γ Λυκείου Δάνιου Άννας
Η θανατική ποινή είναι ίσως ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα της εποχής μας, καθώς πληθώρα επιχειρημάτων υπάρχουν τόσο υπέρ όσο και κατά της εφαρμογής της. Με αφορμή το πρόσφατο Άρθρο του κυρίου Λιανού στην εφημερίδα το «Το βήμα», θα ήθελα να εκφράσω τη γνώμη μου πάνω στο θέμα και να απαντήσω στο ερώτημα που θέτει, « γιατί η κοινωνία μας πρέπει να σέβεται τη ζωή των στυγερών φονιάδων, όταν οι ίδιοι δολοφονούν εν ψυχρώ αθώα, αδύναμα και ανυποψίαστα μέλη της» .
Αρχικά, θα ήθελα να τονίσω ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη και ο κάθε άνθρωπος από τη στιγμή που γεννιέται έχει δικαίωμα σε αυτή. Το δικαίωμα στη ζωή είναι το ύψιστο αγαθό που κατέχει ο άνθρωπος και κανένας δεν μπορεί να του το αφαιρέσει. Αυτό βέβαια ισχύει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ισχύει, για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως του ποιοι είναι ή του τι έχουν διαπράξει, καθώς όλοι τους αποτελούν μέλη της κοινωνίας. Συνεπώς, αν όπως αναφέρει και ο κύριος Λιανός, η εν ψυχρώ αφαίρεση της ζωής ενός ανθρώπου είναι δολοφονία, τότε και η θανατική ποινή δεν είναι παρά ένα έγκλημα, για το οποίο δεν είναι υπεύθυνο μόνο ένα άτομο, αλλά ολόκληρη η κοινωνία που το επιτρέπει.
Ακόμη το βασικότερο επιχείρημα των υποστηρικτών της επαναφοράς της θανατικής ποινής είναι ότι αυτή αποτελεί μέσο για τη μείωση της εγκληματικότητας, παρόλο που αυτό δεν έχει πιστοποιηθεί από καμία επίσημη μελέτη σε καμία χώρα. Τα άτομα που διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, δεν είναι ψυχικά υγιή και συχνά αδυνατούν να αντιληφθούν την σοβαρότητα των πράξεων τους. Επομένως, η ιδέα της επιβολής της θανατικής ποινής δεν θα τους αποτρέψει περισσότερο από αυτή της ισόβιας φυλάκισης ή οποιασδήποτε άλλης ποινής, κατά συνέπεια, τα εγκλήματα όχι μόνο δεν θα μειωθούν, αλλά αντιθέτως θα αυξηθούν αφού η ίδια η πολιτεία θα διαπράττει κάποια από αυτά.
Συνοψίζοντας, σε έναν πολιτισμένο κόσμο, όπως είναι αυτός που φαινομενικά ζούμε, το δικαίωμα στη ζωή δεν θα έπρεπε να τίθεται υπό διαπραγμάτευση, αλλά να θεωρείται δεδομένο. Για αυτό το λόγο θεωρώ πως ως κοινωνία θα έπρεπε αντί να επιζητούμε την σκληρή τιμωρία των εγκληματιών και να δίνουμε μεγαλύτερη βάση στην πρόληψη των εγκλημάτων, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μέσω της παιδείας.
Υλικό για την κατάσταση της θανατικής ποινής στην Ευρώπη
Επιμέλεια: Λειβαδιώτου Αναστασία – Φιλόλογος
