Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και το ειδικό αφιέρωμα που παρουσίασαν οι φιλόλογοι Σοφία Μιμιλίδου και Μεταξία Σεκερτζή, οι μαθητές του Λυκείου μας επιδόθηκαν στις δικές τους ποιητικές απόπειρες. Πηγή έμπνευσης αποτέλεσαν για αυτούς το θέμα της αγάπης και του έρωτα, καθώς και το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.
Ποιήματα για τον έρωτα
Η ΑΓΑΠΗ
Έφτασε η άνοιξη και ένα λουλούδι έχει ανθίσει στον κήπο
Κανένας δε φρόντισε αυτό το λουλούδι
Με τον καιρό μαραίνεται
Δεν μπορείς να το ελέγξεις
Αλλάζει χρώμα
Στο χώμα γέρνει γυμνό
Οι πεταλούδες που άλλοτε γύρω του πετούσαν
Πεθαίνουν θλιμμένες
Τώρα τα πέταλά του θα έχουν σκορπίσει στην άλλη άκρη.
Άννα Σαββίδου
______________________________________________________
ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ
Ήμασταν σαν τον Ήλιο με το Φεγγάρι
Και οι δυο ξεχωριστοί
Ο καθένας στην πλάνη της λάμψης του
Ήμασταν σαν τη μέρα με τη νύχτα
Ώσπου ήρθε η έκλειψη
Ήμασταν τα πάντα
Και σε μια στιγμή εξαφανιστήκαμε
Ήταν ο μόνος τρόπος να συναντηθούμε.
Μαθητής
______________________________________________________
Σε κοίταξα στα μάτια και χάθηκα
Είδα σε αυτά τον ουρανό
Είδα σε αυτά τη θάλασσα με όλα τα χρώματά της
Είδα τα απέραντα βουνά τα αγέρωχα στους αιώνες
Στο τέλος είδα στην άκρη τους το πρόσωπό μου
Όπως δεν το είχε δείξει κανένας καθρέφτης
Γιώργος Δίγκας
__________________________________________________________
