Της Σοφίας Σεπιάδου
Η πρωτόγνωρη, για τη σύγχρονη εποχή, πανδημία του κορονοϊού έχει επιφέρει πολλές αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων. Μερικές από αυτές είναι η χρήση μάσκας, η τήρηση αποστάσεων μεταξύ των πολιτών και ο κατ’ οίκον περιορισμός. Η χρήση της μάσκας συμβάλλει στην αποτροπή μόλυνσης και διάδοσης του ιού και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μέτρα ατομικής προστασίας. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί υπέρμαχοι και πολέμιοι για τη χρήση της. Υποστηρίζεται η άποψη ότι καταπατάται η ατομική ελευθερία των πολιτών, ενώ ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού πιστεύει ότι είναι ένδειξη κοινωνικής ευθύνης.
Αρχικά, τίθεται το ερώτημα της ατομικής ελευθερίας. Το άτομο έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει μόνο του για τις επιλογές του. Άλλωστε, βασική αρχή του Δημοκρατικού Πολιτεύματος είναι η ελευθερία. Κανένας δε δικαιούται να επιβάλλει στους υπόλοιπους καταστάσεις, οι οποίες δε γίνονται αποδεκτές από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Κάτι τέτοιο θα ήταν ενάντια στις αρχές της Δημοκρατίας. Ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος μονάχα για τις δικές του επιλογές. Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει, όμως, να δοθεί στη φράση : «η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που ξεκινά η ελευθερία του άλλου».
Από την άλλη μεριά, η χρήση μάσκας αποτελεί ένδειξη κοινωνικής ευθύνης; Ο άνθρωπος είναι μέλος μιας κοινωνίας, στην οποία είναι απαραίτητη η ύπαρξη κανόνων για την ομαλή συμβίωση. Ένας υπεύθυνος πολίτης υπακούει στους νόμους που έχει θεσπίσει η πολιτεία. Ακόμη, ο κορονοϊός έχει υπάρξει αιτία θανάτου εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον πλανήτη. Καθημερινά, χιλιάδες εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας καταθέτουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να περιθάλψουν τους χιλιάδες ασθενείς. Ένας συνειδητοποιημένος πολίτης σέβεται το έργο και τον πόνο τόσων ανθρώπων και συμβάλλει με τον τρόπο του στην αντιμετώπιση του υγειονομικού προβλήματος που μαστίζει τη σύγχρονη εποχή. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το ισχυρότερο όπλο κατά της πανδημίας είναι η χρήση της μάσκας. Συνεπώς, η χρήση μάσκας αποτελεί ένδειξη κοινωνικής ευθύνης.
Εν κατακλείδι, η Δημοκρατία παρέχει στους ανθρώπους τη δυνατότητα της αυτοδιάθεσης και της ανεξαρτησίας. Η χρήση της μάσκας υπόκειται στην κρίση και στη συνείδηση του κάθε ατόμου. Συνίσταται η εξέταση των κινδύνων που ελλοχεύουν από τη μη τήρηση των μέτρων προστασίας καθώς και το ενδεχόμενο αντίκτυπο που θα έχουν στο κοινωνικό σύνολο.
