Της μαθήτριας Καλαϊτζίδου Κατερίνας, μαθήτρια Α’ Λυκείου
Τη σημερινή εποχή θεωρείται αυτονόητο πως υπάρχει πλέον ισότητα μεταξύ του ανδρικού και γυναικείου φύλου. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και σήμερα υπάρχουν ορισμένες κοινωνίες στις οποίες η θέση της γυναίκας έχει παραμείνει υποβιβασμένη σε αντίθεση με του άντρα, ο οποίος θεωρείται ανώτερος της γυναίκας. Μια τέτοια κοινωνία είναι και αυτή του Αφγανιστάν.
Στο κείμενο «Τα χελιδόνια της Καμπούλ», μια ενήλικη και σπουδαγμένη γυναίκα, η Ζαϊρά, κατοικεί στην Καμπούλ, πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, και είναι υποχρεωμένη για να βγει έξω από το σπίτι της να φορέσει ένα ένδυμα, το τσαντόρ, ώστε να καλυφθεί το κεφάλι και το σώμα της. Δηλαδή καταλύεται η ελευθερία των γυναικών σχετικά με την ενδυμασία, όπως και πολλές άλλες βέβαια σε τέτοιες κοινωνίες. Η Ζαϊρά όμως, επειδή δεν υποστηρίζει αυτές τις «νομοθεσίες», οι οποίες υποβιβάζουν τη γυναίκα και της στερούν τις ελευθερίες της, αρνείται να βγει έξω και συνεπώς να φορέσει αυτό το ένδυμα.
Κατά την άποψή μου, πρέπει να γίνει μια συνολική προσπάθεια να καταρριφθούν τέτοιου είδους στερεότυπα σε ορισμένες κοινωνίες. Πρέπει η ισότητα των δύο φύλων να επικρατήσει σε κάθε χώρα και κοινωνία του κόσμου. Είναι σημαντικό έχοντας στο μυαλό μας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτές οι γυναίκες να προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε αυτή την ιδεολογία και να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό φεμινιστικό κίνημα που θα υπηρετεί αυτόν τον σκοπό.
Της μαθήτριας Θεοδοσιάδου Βασιλική, μαθήτρια Α’ Λυκείου
Ο προβληματισμός που δημιουργείται στο κείμενο «Τα χελιδόνια της Καμπούλ» σχετίζεται με την αντιμετώπιση των γυναικών σε ορισμένες χώρες όπως το Αφγανιστάν. Μέσα από τα λόγια της Ζαϊρά μπορούμε να καταλάβουμε την πίεση που δέχονται αυτές οι γυναίκες να φοράνε τσαντόρ και να κρύβουν όλα τους τα χαρακτηριστικά για να βγούνε απλά μια βόλτα έξω. Όπως μας αναφέρει η γυναίκα του κειμένου είναι ένα «γελοίο ντύσιμο» το οποίο εξευτελίζει τις γυναίκες και τις κάνει να αισθάνονται χειρότερα από ζώα, λες και είναι «λιγότερες και από τη σκιά τους».
Προσωπικά, μέσα από αυτή την κατάσταση που επικρατεί σε αυτές τις χώρες μπορώ ξεκάθαρα να διακρίνω την ανισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα και το πόσο υποδεέστερες θεωρούν οι άνδρες τις γυναίκες, πόσο λίγη αξία έχουν γι’ αυτούς. Θεωρούν πως είναι «κτήμα» τους και ότι μπορούν να τις «χειρίζονται» χωρίς να υπολογίζουν τα εσωτερικά αλλά και τα εξωτερικά τραύματα που τις προκαλούν. Η στάση της Ζαϊρά είναι αξιοθαύμαστη, διότι και εγώ ως γυναίκα δεν θα μπορούσα να δεχτώ τέτοια αντιμετώπιση και τέτοιο εξευτελισμό.
Επιμέλεια της εκπαιδευτικού Σεκερτζή Μεταξίας, φιλόλογος
