ΜΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Των μαθητριών της Β λυκείου Γρηγοριάδου Ελευθερίας και Βάσκου Ειρήνης
Και γιατί μια περιπέτεια; Θα σας πούμε εμείς…
Όλα ξεκίνησαν μια μέρα στο σχολείο, όταν ξαφνικά η καθηγήτριά μας (Μαρία Κυρίτση) μπήκε μέσα στην αίθουσα, μας ανακοίνωσε πως θα αναλάβει την εκδρομή μας και ζήτησε από εμάς να διαλέξουμε τον προορισμό. Μετά από μεγάλη συζήτηση καταλήξαμε πως θα πάμε στην Κέρκυρα.
Στις 4 Απριλίου, λοιπόν, ξεκίνησε το ταξίδι μας. Καθώς πήραμε τις θέσεις μας μέσα στο λεωφορείο είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον κύριο Ευγένιο, τον συνοδό μας και τον κύριο Ηλία, τον οδηγό. Όταν φτάσαμε στην Ηγουμενίτσα ανεβήκαμε στο πλοίο και κατευθυνθήκαμε προς την περιβόητη Κέρκυρα. Μόλις φτάσαμε στην Κέρκυρα, η πρώτη στάση μας έγινε στο Κανόνι. Σε εκείνο το μέρος υπήρχε ένα κανόνι, το οποίο κατά την περίοδο την Επανάστασης λειτουργούσε ως κανονικό όπλο απέναντι στους εχθρούς. Ακριβώς απέναντι από το μέρος εκείνο βρισκόταν το Ποντικονήσι, όπου και ήταν η επόμενη στάση μας. Επιστεφθήκαμε μια παλιά εκκλησία, ανάψαμε κεράκια και απολαύσαμε το τοπίο, καθώς στο οπτικό μας πεδίο βρισκόταν και ο αεροδιάδρομος της Κέρκυρας, ο οποίος πραγματοποιούσε συχνά πτήσεις. Αμέσως μετά πήγαμε στο ξενοδοχείο και ταχτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας. Κατεβήκαμε στο ισόγειο για να φάμε το απογευματινό μας απολαμβάνοντας τη χλιδή του ξενοδοχείου. Το βράδυ πήγαμε μια βόλτα στην πόλη της Κέρκυρας.
Καθώς ξημέρωσε η επόμενη ημέρα συγκεντρωθήκαμε όλοι στο λεωφορείο και κατευθυνθήκαμε προς το Αχίλλειον ή αλλιώς το παλάτι της πριγκίπισσας Σίση. Όταν η Σίση είχε επισκεφθεί την Κέρκυρα για πρώτη φορά, λάτρεψε το νησί με το που πάτησε το πόδι της σ’ αυτό. Στα χρόνια που ακολούθησαν η πριγκίπισσα έπασχε από μια βαριά αρρώστια και ο γιατρός της πρότεινε να πάει να ζήσει στην εξοχή διότι θα την βοηθούσε στην υγεία της. Εκείνη τότε πήρε την απόφαση να χτίσει το παλάτι στην Κέρκυρα, το οποίο και χρησιμοποιούσε ως εξοχικό. Η δεύτερη στάση πραγματοποιήθηκε στο Μον Ρεπό, όπου εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε ο γιος της Πριγκίπισσας Σίση. Κατόπιν, είχαμε ελεύθερο χρόνο στην πόλη και μετά πίσω στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Για βραδινή έξοδο πήγαμε σε ταβέρνα και περάσαμε υπέροχα. Στην αρχή πέσαμε όλοι με τα μούτρα στο φαΐ, αργότερα όμως που δυνάμωνε το γλέντι του δώσαμε και κατάλαβε: Χορέψαμε μέχρι τελικής πτώσεως! Το αποκορύφωμα όμως, της βραδιάς ήταν ο συνοδός της εκδρομής ο κύριος Ευγένιος, ο οποίος πήρε το μικρόφωνο και άρχισε να μας τραγουδάει. Εμείς αμέσως βγάλαμε αναπτήρες και τους κουνούσαμε στον ρυθμό.
Την τρίτη ημέρα της εκδρομής επισκεφτήκαμε κάποια μουσεία. Η πρώτη επίσκεψη έγινε στο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Casa Parlante, όπου μας ενημέρωσαν για το πώς κυλούσε η ζωή μέσα στο σπίτι μιας αριστοκρατικής οικογένειας. Επόμενο μουσείο ήταν το μουσείο χαρτονομισμάτων και για το τέλος αφήσαμε το Ασιατικό μουσείο όπου περιείχε εκθέματα από ολόκληρη την ασιατική κουλτούρα και όλες της χώρες ξεχωριστά. Κατά το μεσημέρι, περιηγηθήκαμε στα παλιά τείχη της Κέρκυρας καθώς εκεί βρισκόταν και ο μοναδικός Χριστιανικός Ορθόδοξος ναός σε όλη την Ελλάδα, ο οποίος ήταν χτισμένος σε τετράγωνο σχήμα και θύμιζε ναό αφιερωμένο στους θεούς του 12θεου. Το απόγευμα διασκεδάσαμε σε ένα escape room, ενώ όσοι μαθητές δεν ακολούθησαν έμειναν στο ξενοδοχείο και έκαναν μια βόλτα στην ακροθαλασσιά του ξενοδοχείου με τον καθηγητή μας κ. Πολίτη. Την τρίτη και τελευταία μας βραδινή έξοδο την περάσαμε στο κλαμπ 54, το μεγαλύτερο του νησιού, όπου έκανε και την εμφάνιση του ο Κωνσταντίνος Κουφός, τραγουδιστής του κομματιού «Η πιο ωραία στην Ελλάδα».
Καθώς ξημέρωνε η τελευταία μας μέρα πάνω στο νησί, επικρατούσε ένα κλίμα μελαγχολίας και στενοχώριας, εφόσον αφήναμε πίσω μας όλες τις αξέχαστες στιγμές που ζήσαμε. Μπήκαμε λοιπόν στο καράβι και χαιρετίσαμε μια και καλή το νησί που μας φιλοξένησε. Κατά τη διάρκεια της επιστροφής κάναμε μια στάση στο μαντείο της Δωδώνης. Ξεναγός της στάσης αυτής ήταν η καθηγήτριά μας κα Καπνίση και μας μίλησε για το μαντείο και τους Μάντες. Κατά το μεσημεράκι κάναμε μία ακόμη στάση στο Μέτσοβο, όπου φάγαμε σε μια παραδοσιακή ταβέρνα. Μετά από μια μικρή περιήγηση στο χωριό του Μετσόβου, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής και η εκδρομή μας έλαβε τέλος.
Περάσαμε πραγματικά υπέροχα. Είχε πολύ πλάκα καθώς βρεθήκαμε για πρώτη φορά σε έναν καινούριο τόπο και γνωρίσαμε την κουλτούρα του. Ακόμη, χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους τρεις καθηγητές που μας συνόδεψαν και βοήθησαν ώστε να γίνει αυτή η εκδρομή ακόμα καλύτερη. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα μας μείνει αξέχαστη!
Επιμέλεια: Αλβανίδου Γεωργία
