Η δεκαετία του 1970
Έρευνα-Παρουσίαση: Αλβανίδου Γεωργία
Από τα δεκάδες μοντέρνα συγκροτήματα του ’60 έχουν απομείνει μόνο οι Charms, οι Idols, οι Sounds, οι Aphrodite’s Child, οι Blues Birds, οι Olympians και οι Up Tight. Όλοι μέχρι το 1973 είχαν διαλυθεί. Εξαίρεση οι Blue Birds που άντεξαν ως το 1976.
Ας σταθούμε σε κάποια συγκροτήματα και μουσικούς που σημάδεψαν τη δεκαετία. Γυρίζουμε, λοιπόν, πίσω στο 1970, όταν βγήκε το 45άρι ο «">Γαρύφαλλος», το οποίο πούλησε 15.000 κομμάτια, μεγάλο νούμερο τότε, από τους Πελόμα Μποκιού, –το όνομα του συγκροτήματος σχηματίστηκε από τα αρχικά των πρώτων συντελεστών τους. Το διαχρονικό αυτό κομμάτι, που ακούγεται ως σήμερα και διασκευάστηκε κιόλας αρκετές φορές. Το ’72 βγήκε το μοναδικό τους άλμπουμ, ένας έξοχος ροκ δίσκος με πολύ καλό ελληνικό στίχο. Κράτησαν ως το 1975.
Οι Socrates Drank The Conium ήταν ένα συγκρότημα που άξιζε μια διεθνή καριέρα, αντάξια των Aphrodite’s Child, αλλά που αγνοήθηκε από τις ελληνικές δισκογραφικές εταιρίες. Το ’76 ηχογράφησαν στο Λονδίνο το άλμπουμ «
Αν και το ταγάρι είναι σήμα κατατεθέν βοσκών, το πιο γνωστό ταγάρι έγινε αυτό των Poll. Ήταν η συσκευασία του πρώτου άλμπουμ τους, το ’71. Ο στίχος τους ελληνικός μιλούσε για αγάπη και ειρήνη, ενώ ο ήχος τους ήταν flower – power. Ιδιαίτερα δημοφιλείς ως τις μέρες μας, ισχυρές προσωπικότητες και ανήσυχοι χαρακτήρες που ακολούθησαν μετά το «ταγάρι» σόλο καριέρες. Ακούστε ένα δείγμα της δουλειάς τους, το «">Έλα ήλιε μου». Στο ίδιο ύφος οι Νοστράδαμος. Μοναδικό ">άλμπουμ τους το ’72 πούλησε όσο κανένας άλλος δίσκος ως τότε και ξεπέρασε τις 70.000 πωλήσεις! Ο Παντελής Δεληγιαννίδης, πρώην Olympians, Θεσσαλονικιός, γνωρίζεται εκεί με τον φοιτητή του μαθηματικού Παύλο Σιδηρόπουλο και σχηματίζουν τους Δάμων και Φιντίας. Πρωτοποριακό σχήμα οι Αγάπανθος με εγκέφαλο τον Θοδωρή Τρύφωνα. Ο ήχος τους συνδύαζε ροκ και παράδοση. Ο Δημήτρης Πουλικάκος βγάζει τον δίσκο «Μεταφοραί Εκδρομαί ο Μήτσος» το ’76, δίσκος σταθμός του ροκ στην Ελλάδα. Το τραγούδι «">Σκόνη, Πέτρες, Λάσπη» είναι διαχρονικό και ακόμη επιχειρούν να το αποδώσουν νεανικά σχήματα. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος στα 70ς μαζί με τους Σπυριδούλα, των Βασίλη και Νίκου Σπυρόπουλου, έβγαλαν το δίσκο «Φλου» το ’79, με τη συμβολή σημαντικών Ελλήνων ροκ μουσικών, που ακούστηκε και αγαπήθηκε όσο λίγοι δίσκοι. Μουσικός με ιδιαίτερες ευαισθησίες περιόρισε ως ένα βαθμό τη θεματολογία των κομματιών του γύρω από το προσωπικό του πάθος για τα ναρκωτικά που τον σκότωσαν τελικά στις 6 Δεκεμβρίου 1990. Από αυτή την παρουσίαση δεν πρέπει να απουσιάζει και η sui generis περίπτωση του Διονύση Σαββόπουλου, ο οποίος βρίσκεται μέσα και έξω απ’ αυτό που αποκαλούμε «ελληνικό ροκ». Είναι μέλος της σκηνής, παίζει στα κλαμπ της εποχής, συνεργάζεται με ροκ μουσικούς, που είχαν υπάρξει μέλη άλλων συγκροτημάτων οι περισσότεροι, ενώ προτείνει μια «ροκ εικόνα» στο κοινό, που είναι ιδιότυπη, προσωπική και αισθητικώς μοναδική. Ο Δ. Σαββόπουλος, δηλαδή, αποτελεί, μόνος του, ένα τελείως ξεχωριστό κεφάλαιο στο «βιβλίο» του ελληνικού ροκ της εποχής – και χοντρικά είναι ο τραγουδοποιός εκείνος που δημιουργεί, με τα τραγούδια και τους δίσκους του, κάποια αρχέτυπα, για τον χώρο, που εν πολλοίς παραμένουν ακατάλυτα έως και σήμερα. «Το Βρώμικο Ψωμί» είναι ο δίσκος που ολοκληρώνει την ροκ-τριλογία του, που ξεκινά με «Το Περιβόλι του Τρελλού» (1969) και συνεχίζεται με τον «Μπάλλο» (1971), δημιουργώντας ένα μοναδικό ηχητικά folk-rock, πάνω στο οποίο θα πατήσουν οι έξοχοι στίχοι του και οι ξεχωριστές ερμηνείες του. https://www.ogdoo.gr/erevna/thema/60s-70s-i-soyma-meros-1o https://www.ogdoo.gr/erevna/thema/60s-70s-i-soyma-meros-2o https://www.lifo.gr/culture/music/101-almpoym-toy-ellinikoy-rok-apo-1972 Συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος…
