Συνειρμοί ενός μαθητή που γράφει διαγώνισμα Λατινικών
Του μαθητή της Γ΄ λυκείου, Πετρίδη Κωνσταντίνου
Θέμα Α
Τώρα γράφω μετάφραση. Πέριση τις είχα μάθει όλες. Δεν ξέρω πώς γράφεται το πέρησει. Μες στο Πάσχα είχαμε δει μια ταινία με κάτι εξορκισμούς που σε ένα σημείο λέγανε κάτι λατινικά και βάλαμε την Ειρήνη να μεταφράσει. Δεν κατάλαβε τίποτε. Επίσης, μόλις με είδε που γράφω, και γέλασε. Ντροπή της, και να κατέβει ο βαθμός της παρακαλώ.
Θέμα Β
Ο Σκιπίων κάτι έκανε. Μάλλον. Φαντάζομαι κάτι κακό, γιατί είναι λατινικά και παλιά δεν ήταν καλοί άνθρωποι. Τους Ρωμαίους ειδικά δεν τους συμπαθώ (απίστευτο άκουσμα!). Σε αυτό μπορεί να έπεσα κοντά. Βασικά αυτή η μετάφραση πρέπει να μπει στα βιβλία.
Θέμα Γ
Θυμάμαι να είμαι στο δημοτικό, να κοιτάω έξω από το παράθυρο και να σκέφτομαι πότε θα έρθει η ώρα να πάω στο γυμνάσιο. Μετά άρχισα να σκέφτομαι και το πότε θα τελειώσω το λύκειο, αλλά αποφάσισα πως αυτό απέχει τόσο που δεν αξίζει και να τα σκέφτομαι. Πήγα στο γυμνάσιο ενθουσιασμένος, πέρασαν και δύο χρόνια που ήταν παράνομο να βγούμε από τα σπίτια μας κι έφτασα σε αυτή τη θέση να γράφω το τελευταίο μου διαγώνισμα. Ενώ δεν ήταν όλα όσο σπουδαία τα ονειρευόμουν στο δημοτικό, έχω να πω πως μέσα σε αυτά τα έξι χρόνια πέρασα στιγμές που δεν θα μπορούσα να φανταστώ.
Όταν ήμουν μικρός πηγαίναμε συχνά στον Βόλο, γιατί εκεί ζούσε η γιαγιά μου. Όποτε περνούσαμε από τον Πλαταμώνα ο πατέρας μου έβαζε ένα cd του Μητροπάνου για να ακούσουμε το «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη» και να μου δείξει το κάστρο για το οποίο λέει ο στίχος. Μου έκανε όμως πάντα εντύπωση σε αυτόν τον δίσκο ένα τραγούδι που είχα να ακούσω από τότε. Μες στις διακοπές του Πάσχα, καθώς έλεγα μια ιστορία από τα παιδικά μου χρόνια, θυμήθηκα αυτό το τραγούδι, το έψαξα, το άκουσα και αμέσως έγινε ένα από τα αγαπημένα μου.
Μια εκδρομή είν’ η ζωή μου
με μαγική διαδρομή
που έγιναν φίλοι μου και οι εχθροί μου
και τραγουδάμε με μια φωνή.
Εμένα και ο θάνατος μου φαίνεται γιορτή
ένα λαχείο είν’ η ζωή, ας είναι κι αμορτί1
λουλούδια για τον Χάροντα, μπουζούκι και κιθάρα
και ένα ανοιχτό περίπτερο να πάρουμε τσιγάρα
- αμορτί το [amortí]: η σύμπτωση του τελευταίου ψηφίου ενός λαχείου (ή των δύο τελευταίων) με το τελευταίο ψηφίο του αριθμού που κερδίζει, οπότε ο παίκτης παίρνει πίσω τα χρήματά του.
