Με αφορμή ένα κεφάλαιο του βιβλίου των θρησκευτικών της Τετάρτης δημοτικού αλλά και τη γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου) ομάδες παιδιών ασχολήθηκαν με τις 4 μεγάλες θεομητορικές γιορτές της χριστιανοσύνης.
Η γέννηση της Θεοτόκου
Κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου γιορτάζουμε τη «Γέννηση της Θεοτόκου».
Η Παναγία μας γεννήθηκε σαν απλός άνθρωπος στο Ισραήλ. Οι γονείς της ήταν ο Ιωακείμ και η Άννα.
Γιορτάζουμε τα Γενέθλιά της, γιατί είναι η μητέρα του Χριστού και γιατί αυτή ένωσε τον ουρανό με τη Γη.
Η ιστορία της Γέννησής Της
Ο Ιωακείμ και η Άννα ήταν ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι. Είχαν όμως μεγάλο πόνο στην καρδιά, γιατί δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδιά. Κάθε μέρα έκαναν την προσευχή τους και παρακαλούσαν τον Θεό να τους στείλει ένα παιδάκι. Ο Θεός άκουσε την προσευχή τους και τους χάρισε ένα κοριτσάκι. Αυτοί το ονόμασαν Μαρία.
Στην παρακάτω εικόνα της Γέννησης της Θεοτόκου βλέπουμε την Αγία Άννα με το αριστερό χέρι να στηρίζει το κεφάλι της και να σκέφτεται το μεγάλο θαύμα, το ότι απέκτησε παιδί σε τόσο μεγάλη ηλικία.
Γύρω της βρίσκονται νεαρές γυναίκες που τη φροντίζουν. Στο κάτω μέρος είναι η
Παναγία βρέφος σπαργανωμένο σε ένα λίκνο και κοντά της ένα κορίτσι. Πάνω από την Παναγία υπάρχουν τα αρχικά ΜΡ ΘΥ, που σημαίνουν «Μήτηρ Θεού». Δεξιά φαίνεται ο Ιωακείμ, που την ώρα που προσεύχεται, έρχεται ο άγγελος και του μεταφέρει τη χαρμόσυνη είδηση. Στο πάνω μέρος αριστερά εικονίζεται η συνάντηση του Ιωακείμ και της Άννης, που αγκαλιάζονται χαρούμενοι, μετά την αναγγελία από τον Άγγελο ότι θα αποκτήσουν παιδί.
Εργασία: Βογιατζής Λουκάς, Γλυκός Ιωάννης, Καραλιόλιος Κωνσταντίνος
Τα Εισόδια της Θεοτόκου
Τα Εισόδια της Θεοτόκου στον ναό, γνωστά στη Δύση ως παρουσίαση της Παρθένου Μαρίας, είναι χριστιανική εορτή, η οποία γιορτάζεται από όλα τα χριστιανικά δόγματα στις 21 Νοεμβρίου. Ανήκει στις θεομητορικές γιορτές. Αυτή την ημέρα τιμάται η εμφάνιση της μικρής Μαριάμ (Μαρίας) μαζί με τους γονείς της Ιωακείμ και Άννα στο Ναό του Σολομώντος στην Ιερουσαλήμ, προκειμένου η μέλλουσα Θεοτόκος να αφιερωθεί στον Θεό.
Το εορταζόμενο γεγονός δεν αναφέρεται σε κάποιο από τα βιβλία της Αγίας Γραφής αλλά σε δύο απόκρυφα Ευαγγέλια: το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου (κεφ. 6-7) και το Ευαγγέλιο του Ψευδο-Ματθαίου. Σύμφωνα με αυτά, οι ευσεβείς γονείς της Θεοτόκου, Ιωακείμ και Άννα, έπειτα από εικοσαετή έγγαμο βίο, ήταν πολύ στεναχωρημένοι που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν. Παρακαλούσαν θερμά τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί. Ο Θεός τους ανάγγειλε με Άγγελο ότι η επιθυμία τους θα εκπληρωθεί και η Άννα υποσχέθηκε να αφιερώσει το παιδί στον Θεό. Πράγματι, η Άννα έμεινε έγκυος και μετά από εννέα μήνες απέκτησε κόρη, τη Μαριάμ (Μαρία).
Όταν η Μαριάμ έγινε τριών ετών, οδηγήθηκε από τους γηραιούς γονείς της στο Ναό του Σολομώντος, προκειμένου να εκπληρωθεί το τάμα τους προς τον Θεό. Η Μαρία ανήλθε μόνη της τα 15 σκαλοπάτια που οδηγούσαν στον Ναό και παραδόθηκε από τους γονείς της στα χέρια του ιερέα Ζαχαρία.
Εργασία: Ανδρεάνα Μαντζούρη
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
Ευαγγελισμός: χαρμόσυνο μήνυμα.
Η προσδοκία όλων των εθνών για τον ερχομό του Χριστού στην γη.
Εννέα μήνες πριν από την Γέννηση του Χριστού στις 25 Μαρτίου έχουμε
τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή την καλή είδηση που έφερε στην Παναγιά ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ότι θα φέρει στον κόσμο τον Σωτήρα μας Χριστό.
Εκείνη την περίοδο, η Μαρία ζούσε στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και ήταν μνηστευμένη με τον ξυλουργό Ιωσήφ. Ο Γαβριήλ εμφανίσθηκε ξαφνικά μπροστά στη Μαρία και της απηύθυνε τον χαιρετισμό: «Χαίρε κεχαριτωμένη, ο κύριος μετά σου». Η νεαρή γυναίκα ήταν λογικό να πανικοβληθεί, αλλά ο αρχάγγελος την καθησύχασε: «Μη φοβού Μαριάμ, εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. Και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν».
Μόλις συνήλθε από την ταραχή, η Μαρία γεμάτη απορία ρώτησε τον αρχάγγελο πώς θα συλλάβει, αφού δεν γνωρίζει τον άνδρα. Ο Γαβριήλ της αποκρίθηκε ότι το Άγιο Πνεύμα θα την καλύψει σαν σύννεφο και θα ενεργήσει αφανώς και μυστηριωδώς τη σύλληψη του Υιού του Θεού. Και για να γίνει πιο πιστευτός επικαλέστηκε τη θαυμαστή σύλληψη του Ιωάννου του Προδρόμου από την Ελισάβετ. Η Μαρία πείστηκε από τα λόγια του Γαβριήλ («Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου») και ο αρχάγγελος Γαβριήλ «απήλθε».
Η εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου καθιερώθηκε γύρω στον 4ο αιώνα και μετά τον ορισμό της εορτής των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου.
Είναι μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες γιορτές της χριστιανοσύνης. Θεωρείται σήμερα πως είναι η αρχή της Σωτηρίας μας καθώς φανερώθηκε, σε Αγγέλους και ανθρώπους, το μυστικό σχέδιο που υπήρχε ανέκαθεν στον νου του Θεού, για να μας σώσει.
Εργασία: Δόκα Κωνσταντινιά, Μπαξεβάνου Μαρία-Μαρίνα, Μπουρλή Ελεάνα
Η κοίμηση της Θεοτόκου
Η κοίμηση της Θεοτόκου είναι μια θεομητορική εορτή της Χριστιανοσύνης. Γιορτάζετε στις 15 Αυγούστου και θεωρείται το [Δεύτερο Πάσχα] των χριστιανών. Ο εορτασμός περιλαμβάνει τον θάνατο, την ταφή, την ανάσταση και τη μετάσταση την Παναγίας στους ουρανούς. Η κοίμηση της Θεοτόκου συνέβη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο οποίο έμενε η μητέρα του Χριστού. Η Παναγία πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της από έναν άγγελο τρεις μέρες προτού αυτός συμβεί και άρχισε να προετοιμάζεται κατάλληλα. Προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών και έδωσε τα υπάρχοντά της σε δυο γειτόνισσες της χήρες. Όταν οι Απόστολοι μετέφεραν το σώμα της Παναγίας για να το θάψουν στον κήπο της Γεσθημανής, κάποιοι φανατικοί Ιουδαίοι θέλησαν να το ρίξουν κάτω, αλλά τυφλώθηκαν. Κατά την ημέρα της Κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, καθώς κήρυτταν απανταχού της γης. Μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Μοναδικός απών ήταν ο Θωμάς. Ο Απόστολος Θωμάς είδε την Μετάσταση της Παναγίας, όταν με θαυμαστό τρόπο βρέθηκε στη Γεσθημανή. Παρακάλεσε την Παναγία να του δώσει για ευλογία τη ζώνη της. Καθώς ανέβαινε στους ουρανούς του έριξε το ιερό κειμήλιο. Η ίδια η Παναγία ύφανε τη ζώνη από τρίχες καμήλας. Διασώζεται μέχρι και σήμερα στη μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
Στις 31 Αυγούστου γιορτάζεται η κατάθεση της Τίμιας Ζώνης.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ
Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε, μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ Θανάτου τας ψυχάς ημών.
Εργασία: Αρμουτσής Θεοφάνης – Χρυσοβαλάντης, Μέτσιος Ραφαήλ, Τσακίρης Χρήστος
