Ο ανιμισμός (από το λατινικό anima που σημαίνει ψυχή) στηρίζεται στην άποψη ότι υπάρχει ένα πνευματικό βασίλειο το οποίο μοιράζονται οι άνθρωποι με το σύμπαν. Οι άνθρωποι, τα φυτά, τα ζώα και τα ουράνια σώματα κατέχουν ψυχή ανεξάρτητη από τη φυσική ύπαρξη. Παλαιότερα ο όρος ανιμισμός αποδόθηκε στη ελληνική γλώσσα ως <<ψυχολατρία>>, ή <<ψυχοκρατία>>, με βάση την λατινική λέξη animus, anima που σημαίνει ψυχή,  όμως ο εξελληνισμός αυτός δεν επικράτησε.

Πρόκειται για την αρχαιότερη λατρευτική πρακτική της ανθρωπότητας και τα χαρακτηριστικά της απαντώνται σε γηγενείς πολιτισμούς. Ο ανθρωπολόγος  Έντουαρντ Τέιλορ το 1871 όρισε τον ανιμισμό <<ως γενική πίστη στις πνευματικές υπάρξεις>> και την όρισε ως  <<ελάχιστο ορισμό της Θρησκείας>>. Είναι η πίστη του πρωτόγονου ανθρώπου σε ψυχές που εμψυχώνουν την φύση. Ο ίδιος θεώρησε ότι όλες οι θρησκείες από την απλούστερη ως την πλέον σύνθετη μοιράζονται κάποιου είδους ανιμιστικές πεποιθήσεις.

Σήμερα η θρησκεία του ανιμισμού υπάρχει σε περιοχές στο άνω άκρο της Β. Αμερικής, σε κάποιες λίγες περιοχές στη Νότια Αμερική, σε περιορισμένο ποσοστό πληθυσμού στην Αφρική, την Ινδονησία, την Αυστραλία και τη Ρωσία.

Νεκταρία-Δήμητρα Ρουμπιδάκη