Η θάλασσα πέρασμα άγριο γίνηκε
νέες πατρίδες φτιάχτηκαν στα ξένα μέρη,
και η Ελλάδα, τόπος αφιλόξενος.
Μα πόσο την αγάπησαν και την πόνεσαν από μακριά!
Φτωχοί, κατατρεγμένοι ,
γίνηκαν άνθρωποι μ” ανάστημα ξανά,
φτιάξαν το βιος τους πονεμένοι
με μνήμες και φλόγα άσβεστη για αντάμωση ξανά!
Δύο συνοικίες της Λάρισας έγιναν το λιμάνι για αρκετές οικογένειες προσφύγων που έφτασαν κατατρεγμένοι στην Ελλάδα και προσπάθησαν με δύναμη και πίστη να χτίσουν τις νέες πατρίδες …
ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΑΒΕΡΩΦ
Οι πρώτοι κάτοικοι της συνοικίας που εγκαταστάθηκαν προέρχονται από τους πρόσφυγες του Μικρασιατικού Πόντου και λίγους από την Ανατολική Θράκη, θύματα της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922. Στη Λάρισα εγκαταστάθηκαν πολλές οικογένειες προσφύγων τέλη του 1924 και το 1925. Εξαιτίας της έλλειψης καταλυμάτων έγινε η πρώτη τακτοποίηση τους στο τουρκικό Τζαμί . Συγχρόνως είχε αρχίσει η κατασκευή παραγκών στα νότια όρια της πόλης, στην αρχή της οδού Φαρσάλων, στον χώρο που παρεμβάλλεται μεταξύ της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου και της εξόδου της υπόγειας διάβασης, όπου αργότερα εγκαταστάθηκε το εργοστάσιο μαρμάρων Σκουτάρι. Εκτός αυτού ένας μικρός αριθμός προσφύγων εγκαταστάθηκε στη συνοικία Νέα Σμύρνη.
Γκλιάου Δήμητρα – Γιαννακού Τριανταφυλλιά
Η ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
Σημειώνεται ότι η συνοικία της Νέας Σμύρνης δημιουργήθηκε το 1922. Συγκροτήθηκε ως μια απομονωμένη, από την τότε πόλη, περιοχή όπως όλες οι συνοικίες προσφύγων, έχοντας ως φυσικό εμπόδιο τον Πηνειό ποταμό.
Μέχρι το 1955 η προσέλευση των προσφύγων στην περιοχή τόσο από την Μικρά Ασία (μετά τη καταστροφή του 1922), όσο και από τον Καύκασο και τη Ρωσία (χρονική περίοδος 1940-50), παρουσίαζε ανοδική τάση ενώ από το 1955 και εντεύθεν ο ρυθμός άφιξης των προσφύγων εμφάνισε σημαντική κόπωση. Οι κάτοικοι της Μ. Ασίας μετά την καταστροφή της μετακινήθηκαν στην Λάρισα λόγω των συγγενών τους και, επειδή τους είχαν παραχωρηθεί μερικά εδάφη της Λάρισας.
Οι εκτάσεις που ανήκαν στους Μπέηδες και οι οποίες ελευθερώθηκαν με την αποχώρησή τους, μοιράσθηκαν στους πρώτους πρόσφυγες από το πρόγραμμα της κυβέρνησης του Ελ. Βενιζέλου. Το όφελος καρπώθηκαν αρχικά 50, περίπου, οικογένειες, οι οποίες και κατάφεραν στις μικρές αυτές εκτάσεις να χτίσουν παράγκες για τη διαμονή τους.
Το 1957, η Πρόνοια παρεχώρησε στις οικογένειες των Ελληνοποντίων προσφύγων από ένα οικόπεδο για ανέγερση οικίας και δάνειο 25.000 δραχμών για τις αναγκαίες εργασίες κατασκευής.
Ηλεκτρονικές Πηγές: https://www.larissanet.gr/2021/04/12/nea-smyrni-i-synoikia-mosaiko-tis-larisas-fot/
Αδαμόπουλος Νίκος – Δέλλης Άγγελος
Αφήστε το σχόλιο σας στο "Συνοικίες προσφύγων στη Λάρισα"