Γράφει η μαθήτρια Τσιαλού Χαρά (Β5)
Οι μαθητές της Β’ τάξης του 4ου Γ.Ε.Λ. είχαμε την ευκαιρία, από τις 20 έως τις 23 Μαρτίου, να ζήσουμε ένα μοναδικό ταξίδι, γεμάτο εμπειρίες και εικόνες που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη μας, δημιουργώντας αναμνήσεις που θα μας συνοδεύουν εφ’ όρου ζωής…
Το ταξίδι μας ξεκίνησε νωρίς το μεσημέρι της Πέμπτης, αφού συγκεντρωθήκαμε στο προαύλιο του σχολείου προκειμένου να μεταφερθούμε στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης, από όπου αργότερα αναχώρησε η πτήση μας για το αεροδρόμιο Ηρακλείου. Από εκεί μεταφερθήκαμε απευθείας στο ξενοδοχείο, προκειμένου να προλάβουμε να γνωρίσουμε τη νυχτερινή ζωή του Ηρακλείου!
Αφού ανακτήσαμε δυνάμεις, ξεκινήσαμε νωρίς το επόμενο πρωί από το ξενοδοχείο, έτοιμοι για μια συναρπαστική περιήγηση στον πλούτο της κρητικής ιστορίας και του πολιτισμού. Πρώτος μας σταθμός ήταν το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, ένας πραγματικός θησαυρός ιστορικών ευρημάτων που μας επέτρεψε να κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο. Μέσα από μια λεπτομερή ξενάγηση, είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά μοναδικά μινωικά εκθέματα, όπως οι χαρακτηριστικές τοιχογραφίες, η εμβληματική Θεά των Όφεων, ο δίσκος της Φαιστού και περίτεχνα αγγεία, που μας βοήθησαν να κατανοήσουμε καλύτερα την καθημερινή ζωή, τη θρησκεία και την τέχνη του αρχαιότερου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο Μινωικός πολιτισμός μάς εντυπωσίασε, καθώς, όπως επισήμανε η ξεναγός, ήταν αδιαμφισβήτητα επιβλητικός, αλλά όχι κατακτητικός, γεγονός που τον καθιστά μοναδικό στην ιστορία. Στη συνέχεια, επισκεφθήκαμε τον εμβληματικό αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού, όπου βρεθήκαμε μπροστά σε ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της αρχαιότητας. Η μεγαλοπρέπεια του ανακτόρου, με τις περίτεχνες τοιχογραφίες, τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους και τις προχωρημένες τεχνολογικές καινοτομίες της εποχής μας γέμισε δέος. Ο μύθος του Μινώταυρου και του Δαίδαλου πήρε σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια μας, επιβεβαιώνοντας πως η Κνωσός δεν είναι απλώς ένα σύνολο ερειπίων, αλλά ένας ζωντανός δεσμός μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Η πολιτιστική μας διαδρομή ολοκληρώθηκε με την επίσκεψή μας στην έκθεση του Νίκου Καζαντζάκη, ενός από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες της Ελλάδας. Εκεί ήρθαμε σε επαφή με τη ζωή, τις ιδέες και το έργο του μεγάλου κρητικού συγγραφέα, του οποίου η φιλοσοφία και τα γραπτά εξακολουθούν να εμπνέουν και να συγκινούν. Μέσα από σπάνια εκθέματα, χειρόγραφα, προσωπικά αντικείμενα και αναφορές στις σπουδαιότερες στιγμές της ζωής του, κατανοήσαμε την αγάπη του για την ελευθερία και τη βαθιά φιλοσοφική του σκέψη.
[video https://youtu.be/BYvsogefdBs]
Την επόμενη ημέρα είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά τη μοναδική φυσική ομορφιά της Κρήτης, ακολουθώντας διαδρομές που μας έφεραν σε επαφή με το εντυπωσιακό τοπίο του νησιού. Αφού φτάσαμε στο Λασίθι, συνεχίσαμε την περιήγησή μας με προορισμό την Ελούντα, ένα από τα πιο φημισμένα παραθαλάσσια θέρετρα της Κρήτης, γνωστό για τα γαλαζοπράσινα νερά του και την απαράμιλλη φυσική ομορφιά του. Από εκεί επιβιβαστήκαμε σε καραβάκι και διασχίζοντας τα κρυστάλλινα νερά του Κρητικού Πελάγους, κατευθυνθήκαμε προς έναν από τους πιο ιστορικά φορτισμένους τόπους της Κρήτης: τη Σπιναλόγκα. Φτάνοντας στο νησί, αντικρίσαμε το επιβλητικό ενετικό φρούριο, το οποίο δεσπόζει στο τοπίο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1526 από τους Ενετούς, οι οποίοι επιδίωξαν να δημιουργήσουν ένα απόρθητο φρούριο για την προστασία της Κρήτης από τις επιδρομές των Οθωμανών. Ωστόσο, η ιστορία της Σπιναλόγκας δεν περιορίζεται μόνο στην ενετική περίοδο, εφόσον το νησί είναι περισσότερο γνωστό ως ο τόπος όπου λειτούργησε η ‘’αποικία’’ των λεπρών. Η ιστορία της Σπιναλόγκας μάς συγκίνησε βαθιά, καθώς μέσα από τις αφηγήσεις και τα κτίρια που σώζονται μέχρι σήμερα, μπορέσαμε να αντιληφθούμε το μεγαλείο ψυχής αυτών των ανθρώπων. Έπειτα μεταφερθήκαμε στον Άγιο Νικόλαο, μια γραφική πόλη με εντυπωσιακή γοητεία, η οποία μας εξέπληξε εφόσον ξεπερνούσε τα όρια της φαντασίας. Το ίδιο βράδυ, η εμπειρία μας στην Κρήτη απέκτησε μια ακόμη πιο αυθεντική διάσταση, καθώς επισκεφτήκαμε μια κρητική ταβέρνα, όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να έρθουμε σε άμεση επαφή με το κρητικό γλέντι μέσω της γνωριμίας μας με την τοπική κουλτούρα και παράδοση!
Την τελευταία ημέρα του ταξιδιού μας, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το Ρέθυμνο, μια πόλη που ξεχωρίζει για τη γραφικότητα και τη μοναδική της αρχιτεκτονική. Περπατήσαμε στα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια της παλιάς πόλης, όπου κάθε γωνιά αποπνέει τη γοητεία μιας άλλης εποχής. Αργότερα, προτού κατευθυνθούμε στο αεροδρόμιο των Χανίων για την πτήση της επιστροφής, περιηγηθήκαμε για λίγες ώρες και στα Χανιά, μια πόλη που μαγεύει τον επισκέπτη με τον συνδυασμό ενετικών, οθωμανικών και νεοκλασικών στοιχείων.
Η εκδρομή αυτή αποτελεί μία ανάμνηση που θα μας συντροφεύει εφ’ όρου ζωής, μιας και φύγαμε από αυτή γεμάτοι όμορφες εικόνες, σκέψεις και συναισθήματα τα οποία συνοδεύονται από τον χαρακτηριστικό ήχο της Κρητικής θάλασσας…
Άλλωστε, σύμφωνα με τον Καζαντζάκη: Η θάλασσα της Κρήτης είναι σαν τη μοίρα του νησιού: αγριεμένη, αδάμαστη, μα γεμάτη φως και ζωή.
