Γράφει ο Δημήτριος Παναηλίδης (Β5)
Συνάντησα τον διεθνώς αναγνωρισμένο ζωγράφο Σωτήριο Παναηλίδη, έναν καλλιτέχνη με ιδιαίτερο τρόπο ζωγραφικής, και καλλιτεχνικές επιρροές από το παρελθόν, αλλά παράλληλα και μια μοντέρνα συμβολιστική ματιά.
Παρά…4ο: Δώστε μου μια εικόνα της καριέρας σας ως ζωγράφου.
Σωτήριος Παναηλίδης: Ασχολούμαι με τη Βυζαντινή Ζωγραφική από μικρό παιδί. Ένας από τους κυριότερους σταθμούς στην καριέρα μου είναι η αγιογράφηση ναών σε όλη την Ελλάδα. Από την Κρήτη μέχρι το Άγιο Όρος, όπου αγιογράφησα δυο ιστορικά κελιά του 16ου αιώνα. Έχω κάνει πολλούς ναούς στο εξωτερικό, όπως στην Σερβία, που αποτέλεσε σταθμό στην καριέρα μου, καθώς ήμουν ο προσωπικός αγιογράφος του πρώην πατριάρχη Παύλου και του πρίγκιπα του Σερβικού θρόνου, Τόμισλαβ Καρατζόρτζεβιτς. Έχω κάνει πλήθος εκθέσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, στη Γερμανία, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ιταλία και τη Γαλλία. Έργα μου κατέχει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, πολλά εθνικά πολιτικά πρόσωπα, ενώ παράλληλα υπάρχουν και στο πατριαρχείο της Σερβίας. Αυτή την περίοδο εργάζομαι στην Ελλάδα και ετοιμάζομαι για μια δουλειά στην Αμερική.
Παρά…4ο: Πιστεύετε ότι η σημερινή κοινωνία μπορεί να αναγνωρίσει την αξία της τέχνης;
Σωτήριος Παναηλίδης: Πιστεύω ότι είναι αρκετά δύσκολο διότι η τέχνη δεν διδάσκεται σε ικανοποιητικό βαθμό στα σχολεία μας. Θεωρώ ότι θα έπρεπε να ξεκινάει τουλάχιστον από το γυμνάσιο, ενώ είναι ανύπαρκτη στα περισσότερα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων. Δυστυχώς, με εξαίρεση τη Σχολή Καλών Τεχνών, που ασχολείται με τη ζωγραφική και τη γλυπτική, οι υπόλοιπες τέχνες είναι ανύπαρκτες στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας. Να φανταστείτε ότι είμαστε η μόνη χώρα που δεν πέρασε από Κουμμουνισμό και δεν έχει επίσημη σχολή Βυζαντινής ζωγραφικής σε αντίθεση με άλλα κράτη. Επομένως, η τέχνη στην Ελλάδα έγκειται στην παιδεία που θα δώσει η οικογένεια στο παιδί και στα προσωπικά ενδιαφέροντα και ταλέντα του.
Παρά…4ο: Θεωρείτε ότι τα υπόλοιπα κράτη εκτιμούν περισσότερο την τέχνη από την σύγχρονη Ελλάδα;
Σωτήριος Παναηλίδης: Εννοείται. Το έχω ζήσει πάρα πολλά χρόνια. Σε πολλά κράτη η τέχνη διδάσκεται από το δημοτικό, ανεξαρτήτως του κλάδου που θα ακολουθήσει το παιδί. Στη Ρωσία, για παράδειγμα, το παιδί μπορεί να θέλει να σπουδάσει μηχανικός αυτοκινήτων αλλά διδάσκεται τις βασικές γνώσεις της τέχνης, για τους μεγάλους ζωγράφους, τα εθνικά τους έργα, ακόμα και μουσικούς όρους, όπως η σονάτα και η συμφωνία. Επομένως έχει μια σφαιρική άποψη για εκείνη. Όσο το παιδί μεγαλώνει τόσο και η τέχνη καταλαμβάνει μεγαλύτερο μέρος στην παιδεία του. Φανταστείτε μόνο ότι στη Σερβία υπάρχουν λύκεια με ειδίκευση τα καλλιτεχνικά, παράλληλα με εκείνα για τους μηχανικούς και τους ηλεκτρολόγους.
Παρά…4ο: Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από την τέχνη σας;
Σωτήριος Παναηλίδης: Ασχολούμαι με μια θρησκευτική τέχνη και ένα από τα μηνύματα που θα ήθελα να περάσω είναι ότι αυτό που ζωγραφίζουμε δεν είναι μόνο ένα εικαστικό θέμα αλλά και κάτι που απασχολεί την ψυχή μας και την ζωή μας. Επομένως, αν αυτό που ζωγραφίζουμε δεν το πιστεύουμε, δεν μπορούμε να έχουμε καλό αποτέλεσμα. Το ίδιο βέβαια πρέπει να συμβαίνει και στην κλασική ζωγραφική, δηλαδή πρέπει να αφήνεις την καρδιά και την ψυχή σου ανοιχτή, να αισθάνεται, να λαμβάνεις ερεθίσματα. Στη συνέχεια όλα αυτά είναι αναγκαίο να μετουσιώνονται μέσα από το δικό σου γίγνεσθαι και είναι, ώστε να μπορείς να τα αποτυπώσεις στον πίνακα με μια προσωπική πινελιά, για να έχεις τον δικό σου τρόπο γραφής. Αλλιώς είσαι απλώς ένας καλός ζωγράφος, και από αυτούς χορτάσαμε.
Παρά…4ο: Θεωρείτε ότι η σημερινοί νέοι έχουν καλλιτεχνικές ανησυχίες και ασχολούνται με την τέχνη;
Σωτήριος Παναηλίδης: Δυστυχώς όχι. Τα περισσότερα παιδιά που ασχολούνται είναι μικρής ηλικίας που οι γονείς τα πηγαίνουν σε διάφορες δραστηριότητες. Από εκεί και πέρα όλα χάνονται, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων που έχουν ταλέντο, αλλά αυτό το ποσοστό είναι σχεδόν μηδαμινό. Σήμερα ασχολούνται κυρίως με τα ιντερνετικά μέσα και τα κοινωνικά δίκτυα. Μέσα από εκεί έχουν κάποιες επαφές με την τέχνη, αλλά είναι μασημένη τροφή και δεν αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη. Ευελπιστώ ότι μελλοντικά αυτό θα αλλάξει, αν και δε είμαι βέβαιος για αυτό.
Παρά…4ο: Σας ευχαριστούμε πολύ!
Σωτήριος Παναηλίδης: Χαρά μου!
