Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας λαγός ο οποίος καθημερινά έτρεχε γύρω –γύρω στο ξέφωτο του δάσους και προκαλούσε τα άλλα ζώα σε έναν αγώνα δρόμου. Συνέχεια τα κορόιδευε και τους υπενθύμιζε πάντα ότι είναι πολύ πιο γρήγορος από αυτά, κάνοντάς τα να μην θέλουν τα τρέξουν μαζί του!

Μια μέρα στο ξέφωτο ο λαγός είδε μια χελώνα να κάνει βόλτες. Όπως κάθε φορά άλλωστε άρχισε να γελάει και να την προκαλεί σε έναν αγώνα δρόμου με τον ίδιο. Η χελώνα στην αρχή δίστασε αλλά μετά πείσμωσε ακόμα περισσότερο. Μετά από λίγα λεπτά και λίγη ώρα σκέψης η χελώνα δέχτηκε την πρόταση του λαγού να τρέξει μαζί του. Ο λαγός εκείνη την ώρα είχε πεθάνει στα γέλια βλέποντας την χελώνα να σκέφτεται αν θα παίξει τελικά μαζί του. Η χελώνα όμως δεν πτοούταν ούτε έδινε σημασία στα γέλια του λαγού.

Έφτασε η μέρα του αγώνα! Όλα τα ζώα είχαν μαζευτεί στην «καρδιά» του δάσους περιμένοντας την έναρξη του αγώνα. Ο ελέφαντας ο οποίος ήταν και ο διαιτητής του αγώνα σφυρίζοντας με την κόκκινη σφυρίχτρα του έδωσε το σήμα για ξεκινήσει ο αγώνας  .

Κατά την διάρκεια του αγώνα ο λαγός όπως ήταν και δεδομένο πέρναγε την χελώνα. Αλλά η σιγουριά του πως θα κερδίσει την χελώνα τον «έφαγε» . Έτσι όπως έτρεχε και με το να κοιτάζει συνέχεια πίσω του για να βλέπει πού περίπου έφτανε η χελώνα σκόνταψε σε μια πέτρα . Η χελώνα μετά από πολύ τρέξιμο τον έφτασε. Αλλά μόλις είδε τον λαγό πεσμένο κάτω στεναχωρήθηκε. Επειδή η χελώνα ήταν μεγαλόψυχη αποφάσισε να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Ο λαγός όσο εγωιστής και να ήταν εκτίμησε την κίνηση της χελώνας και οι δύο τους αποφάσισαν να τερματίσουν μαζί.

Μόλις έφτασαν στον τερματισμό  τα άλλα ζώα δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν είδαν την χελώνα με τον λαγό να τερματίζουν μαζί. Μετά από αυτόν τον αγώνα ο λαγός και η χελώνα έγιναν αχώριστοι  φίλοι και ο λαγός δεν υποτίμησε πότε ξανά κανένα ζώο. Διότι  όλα τα ζώα είναι μοναδικά και το καθένα μπορεί να κάνει διαφορετικά πράγματα και να έχει διαφορετικές δυνατότητες

Ανδρεάνα Παπαδάκη