Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια αλεπού πολύ ευτυχισμένη γιατί η γυναίκα του είχε μόλις γεννήσει ένα αλεπουδάκι. Καθώς βγήκε στο δάσος για να πει σε όλους τους φίλους  του αυτό το ευτυχές  γεγονός  το είπε και στον αετό. Του είπε: «Αετέ θέλεις να γίνεις  νονός  του παιδιού μου;;». Ο αετός απάντησε λέγοντάς  του: «Φυσικά!!» απάντησε ο αετός  με μεγάλη χαρά.

Μετά από πολύ καιρό στο δάσος έπεσε πείνα και όλα τα ζώα έψαχναν τροφή και προστάτευαν τους εαυτούς τους από τον κυνηγό. Για αυτό μια μέρα η αλεπού πήγε να βρει τροφή για το μωρό του που ήταν στο σπίτι με την μητέρα του. Την ίδια ώρα ο αετός έψαχνε και αυτός για τροφή, ξεκίνησε λοιπόν πετώντας πάνω από το δάσος. Όμως ο κυνηγός τον είδε και πυροβόλησε αλλά δεν τον πέτυχε. Ο αετός τρομαγμένος γύρισε όσο πιο γρήγορα μπορούσε στην φωλιά του. Δεν μπορούσε να βρει τροφή γιατί έξω παραμόνευε ο κυνηγός, για αυτό βρήκε μια λύση. Να φάει το μικρό αλεπουδάκι και την μητέρα του.

Αφού το έπραξε αυτό έκατσε στην φωλιά του και περίμενε να έρθει η αλεπού από το κυνήγι για να φάει και αυτή. Όταν η αλεπού γύρισε και αντίκρισε τον σκοτωμένο γιο και την σκοτωμένη γυναίκα του θύμωσε πάρα πολύ μέχρι που είδε τον αετό. Μόλις τον είδε με μάτια κλαμένα του εξέφρασε: «Γιατί αετέ σκότωσες την οικογένειά μου, γιατί; Νόμιζα πως ήμασταν φίλοι». Καθώς η αλεπού έκλεγε έντρομη  ο αετός γελούσε λέγοντας « Τι να κάνω αλεπού; Έτσι είναι η ζωή στο δάσος. Το ένα ζώο τρώει το άλλο. Δεν μπορούσα να βγω έξω για να βρω τροφή γιατί ο κυνηγός θα με σκότωνε. Για αυτό έφαγα την γυναίκα σου και το παιδί σου». «Έπρεπε να ζητούσες την βοήθειά μου. Αν μου το έλεγες θα σε βοηθούσα», είπε η αλεπού καθώς ο αετός γέλαγε χωρίς σταματημό. «Τώρα θα δεις τι θα πάθεις αετέ. Θα σε σκοτώσω!!!». «Και πως θα το κάνεις; Εσύ είσαι στο έδαφος και εγώ στην φωλιά μου που βρίσκεται σε ένα ψηλό δέντρο για δοκίμασε. Εμπρός λοιπών δοκίμασε».

Η αλεπού προσπάθησε αλλά δεν μπόρεσε να ανεβεί στο δέντρο. Ο αετός όμως δεν σκέφτηκε κάτι. Ο κυνηγός που ήταν στο δάσος εκείνη την ώρα μπορούσε να δει τον αετό, όπως και έγινε. Ο κυνηγός είδε τον αετό. Όπλισε το όπλο του στόχευσε και πυροβόλησε τον αετό, όμως ο αετός δεν πέθανε.  Τραυματίστηκε απλός και έπεσε σε κάποια χορτάρια. Ο κυνηγός δεν είδε που έπεσε ο αετός και έφυγε απογοητευμένος από το δάσος. Η αλεπού βρήκε τον αετό και του είπε: «Τι έγινε τώρα αετέ; Τώρα εγώ σε έχω στο χέρι». «Σε παρακαλώ αλεπού δείξε έλεος και εγώ δεν θα σε ξαναενοχλήσω». «Εντάξει θα σε αφήσω να ζήσεις». Η αλεπού άρχιζε να αποχωρεί από την περιοχή που βρισκόταν ο αετός. Όμως ο αετός είχε άλλα σχέδια. Επιτέθηκε στην αλεπού προσπαθώντας να την σκοτώσει και για να αναπληρώσει το μεσημεριανό του τρώγοντας την αλεπού. Μια τρομερή μάχη είχε αρχίσει. Ο αετός προσπάθησε με νύχια και με δόντια αλλά η αλεπού κέρδισε. Σκότωσε τον αετό και

πήρε την εκδίκησή του. Το ηθικό δίδαγμα αυτού του διηγήματος είναι, πως δεν πρέπει να προδώσουμε κάποιον φίλο μας ότι κι αν συμβεί γιατί στο τέλος θα τιμωρηθούμε  , πράγμα που έπραξε ο αετός και στο τέλος τιμωρήθηκε από την αλεπού, όπως του άξιζε.

ΤΕΛΟΣ

Δημήτρης Σελιμάς