Φως , άπλετα δοσμένο σε τούτο τον τόπο ,μέρες φθινοπώρου όντας .

Μάτια πελώρια , καρφωμένα στις ακτίνες του ,σαν να ζητούν  διέξοδο

πίσω από τα  « κιγκλιδώματα»

Εφηβικά μάτια , νωθρά κορμιά ,κοιτάζουν πάντα  προς τα έξω,

 πώς να ξεφύγουν από τον « εγκλεισμό»…

Υποχρεωτική συμμόρφωση στα δεδομένα ;

Κουδούνι, μάθημα , εξέταση , παράδοση, διαγώνισμα  βαθμοί , απουσίες …..αποβολή!

Παιδί μου ! Πριν   κοιτάξεις έξω , παραμέρισε τα εμπόδια από μπροστά σου.

Ονειρέψου  σχολειά  άφθονα , γελαστά , εμπνευσμένους δασκάλους , καρφωμένους στη θέση τους , να πλάθουν ανθρώπους ελεύθερους , ευτυχισμένους  δυναμικούς.!

Εγώ , εσύ, εμείς , ας γίνουμε όλοι μαζί  ο άνεμος  και το καράβι , ναύτες και καπετάνιοι του εαυτού μας .

Χωρίς σχοινιά , μόνο με άγκυρες που θα δέσουν σε σίγουρο λιμάνι .

Σε μια  ναυαρχίδα , κατάδικη  μας ,

Σε μια κοινωνία ελεύθερη που  θα  είναι  για σας , η βάση  των ονείρων σας .

Σε  ένα σκοπό, πως  κάθε  χαμένη ώρα  γνώσης  , κατάλαβε  το , είναι πολυτιμη!