Σ’ ένα από τα μαθήματα αυτής της σχολικής χρονιάς που τελειώνει  ασθμαίνοντας, ακούστηκαν  φωνές παιδιών που όλο το χρόνο …σιωπούσαν .

Kι εγώ αόρατη, απλώς παρατηρούσα, σαν εξωγήινη ύπαρξη ,  την αντίδραση στα μάτια τους που πετούσαν φλόγες περίεργες…

Ξαφνικά υποστήριξαν το δίκαιο αγώνα κάποιων αδύναμων, μίλησαν για αγάπη  και ισότητα χωρίς προκατάληψη και είπαν πως και το λευκό χρώμα ακόμα , έχει αποχρώσεις !

Μίλησαν  για κινητοποίηση , εγρήγορση, δράση μαζική , βοήθεια ανθρωπιστική …

Σκέφτηκα …πως άγγιξαν την  καρδιά  τους κάποια λόγια πεταχτά, κάποιες αξίες δυνατές και αιώνιες που μόνο όταν τις καταλάβεις , τις κάνεις πράξη.

Τίποτα δεν πήγε χαμένο , ας ήταν λίγος ο χρόνος μας, λιγότερες οι ευκαιρίες.

Κι αυτό ήταν και είναι το ζητούμενο  , μέσα από την   άτακτη ανάγκη τους για μάθηση να  έχουν  το βλέμμα καθαρό  και το θυμό στην πένα , όχι στην καρδιά.!

 ΑΠΟ  ΤΗ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΜΑΣ, ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !

ΜΑΡΙΑ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗ

ΜΑΡΙΑ ΜΠΛΑΖΑΚΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΜΑΣ