ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ

Word Of God Speak – MercyMe
«Φαντάζομαι τα τελευταία λόγια ενός αθεϊστή: «Λευκό, λευκό ! Α-Α-Αγάπη ! Θεέ μου!» μουρμουρίζει καθώς κάνει το επιθανάτιο άλμα προς την πίστη. Ενώ ο αγνωστικιστής, αν παραμείνει πιστός προς τον λογικό εαυτό του, ίσως να αποπειραθεί να εξηγήσει το υπόλευκο φως που τον λούζει λέγοντας : «Πιθανότατα ε-ε-ελλιπής ο-ο-οξυγόνωση του ε-ε-εγκεφάλου» και ως το τέλος της ζωής του, ελλείψει φαντασίας, να χάσει το ωραιότερο μέρος της ιστορίας»
Αυτή την παράγραφο διάβασα από το γνωστό βιβλίο « Η ζωή του π (= 3,14) του Γιαν Μαρτέλ και μου έφυγε και η παραμικρή υποψία ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Όντως, μπορεί ο Θεός να μη δημιούργησε τον κόσμο όπως περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά πιστεύω ότι Αυτός είναι η αιτία που δημιουργήθηκαν όλα. Η αιτία που (κάποιοι) άνθρωποι είναι ενωμένοι, η ΑΓΑΠΗ.
Η Αγάπη κι ο Θεός είναι το ίδιο πράγμα, μια έννοια που δύσκολα την καταλαβαίνεις. Ακόμα κι εγώ δεν έχω νιώσει την αγάπη. Δεν λέω ότι δεν την έχω λάβει, φυσικά, αλλά δεν νομίζω ότι την έχω ανταποδώσει. Ίσως, γιατί είμαι αρκετά εγωίστρια που να μην μπορώ να αγαπήσω κάποιον άλλο, όσο αγαπώ τον εαυτό μου. Γι’ αυτό και στενοχωριέμαι, διότι γνωρίζω ότι ο Θεός κι η οικογένειά μου με αγαπούν και δεν ξέρω ποτέ το ίδιο •αν θα μπορώ πραγματικά να συμπάσχω κάποιον, αν ποτέ θα καταλάβω τον πόνο του.
Πάντως είμαι σίγουρη ότι ο Θεός είναι ένας, απλώς οι άνθρωποι του έχουν δώσει διαφορετικά πρόσωπα. Επίσης μπορώ να πω ότι κάποιος θα συναντηθεί με τον Θεό, όταν τα έχει βρει με τον εαυτό του ( γιατί αυτός που τα χει καλά με τον εαυτό του δεν έχει πρόβλημα με τους άλλους γύρω του και δεν αισθάνεται κακία, μίσος, ζήλια και τα λοιπά ), να τον έχει αγαπήσει. Δεν ξέρω κατά πόσο βγάζει νόημα αυτό που μόλις είπα • μόλις τώρα άρχιζα να μπουσουλώ, που λέει κι ένα τραγούδι.
Όσες φορές νιώθω μόνη, με και χωρίς συντροφιά, αισθάνομαι ότι ο Θεός είναι δίπλα μου και με περιμένει παρηγορώντας με και δίνοντάς μου γαλήνη να επιβιώσω και να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος κάθε μέρα για να προετοιμαστώ για την Αιώνια ζωή, μιας κι αυτή στη γη δε είναι τίποτα μπροστά σ’ αυτή κοντά Του.

ΓΚΑΤΣΟΝΙΔΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ