ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ

Οι «Σχολικοί Πειρατές» αρχίζουν να γίνονται πλέον συνήθεια στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο. Ένα περιοδικό-έκφρασης κάθε μαθητή δίνει κάθε μήνα το στίγμα του πρωτοστατώντας με διάφορα επίκαιρα θέματα ,εκφράζοντας κάθε μαθητική ανησυχία. Το τεύχος αυτό είναι ιδιαίτερο για πολλούς και διάφορους λόγους… Είναι ιδιαίτερο γιατί στο ταξίδι αυτό (που έχουμε καιρό τώρα ξεκινήσει) με επιμονή και υπομονή καταφέραμε να συμπαρασύρουμε πολύ περισσότερες συμμετοχές στο πειρατικό μας αυτό ταξίδι . Η συμμετοχή όλο και περισσότερο μικρών πειρατών στο καράβι μας , μας γέμισε όλους αισιοδοξία για μια ανάλογη συνέχεια για την υπόλοιπη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Οι ελεύθερες συμμετοχές τους, τα χωρίς επεμβάσεις άρθρα τους, οι ιδέες τους, οι αναζητήσεις τους, κάνουν τα ταξίδια μας όμορφα, δημιουργικά, δίνοντας μεγαλύτερη αίγλη σε κάθε μας λιμάνι. Το τεύχος αυτό το απόλαυσα!! Για πρώτη φορά υπήρξε  συμμετοχή όλων των παιδιών της Ά γυμνασίου στο περιοδικό μέσα από μια απλή-άσκηση του μαθήματος των θρησκευτικών με ένα πολύ πρωτότυπο τρόπο παρουσίασης που επέλεξαν τα ίδια. Μα τι να πει κανείς ακόμη για τη Νάσια, τη Νικολέτα, και την Έλενα που( συμμετέχουν στο περιοδικό) ετοίμασαν σε διαφάνειες το επόμενο μάθημα των θρησκευτικών , το έντυσαν με καταπληκτική μουσική και το παρέδωσαν σε ολόκληρη την τάξη της Γ΄ γυμνασίου καλύτερα από θεολόγο. Για τέτοιες προσπάθειες αξίζει κανείς να ελπίζει… Δέκα πέντε άρθρα –προβληματισμοί στο περιοδικό μας ήταν για μένα μια έκπληξη! Δέκα πέντε νεανικές πειρατικές αιχμές σου γεννούν ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον, με περισσότερους Αετούς στην κοινωνία παρά κότες(η γνωστή ιστορία του Αετού και της Κότας), όπως εξηγούσα σε μια μητέρα για το μάθημα των θρησκευτικών, το μάθημα της καρδιάς! Το μόνο που μπορώ να πω γι’ αυτά τα παιδιά που προσπαθούν, προβληματίζονται, και εκφράζονται είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου!! Ελπίδα μου είναι να καταστούν αυτοί οι μικροί πειρατές μόνιμοι αρθογράφοι του περιοδικού όπως η περίπτωση της Νικολέτας, που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε το περιοδικό όχι μόνο με τις συμμετοχές της δίνοντας άρθρο σε κάθε τεύχος αλλά και με τα σχόλιά της εμπνέοντας και τους υπόλοιπους να πράξουν το ίδιο
( Ο Χιονόμπαλας πρέπει να είναι κάπου εκεί έξω… πάντα πρέπει να υπάρχει!!) . Γι’ αυτό και επέλεξα για εξώφυλλο του περιοδικού έναν πίνακα ενός αγαπημένου ζωγράφου τον Hundertwasser που δεν ήταν ποτέ συντηρητικός σε ευθείες γραμμές και κανόνες, αλλά με το χρώμα του και τις απόψεις του τάραξε τα νερά της τέχνης. Όπως και αυτοί οι μικροί σχολικοί πειρατές που ευελπιστούν να ταράξουν για λίγο τα νερά της ήσυχης αλλά φορτωμένης μαθητικής ζωής τους . Τέλος άφησα το σχολείο μας γιατί θεωρώ ότι εκεί αρχίζουν και καταλήγουν όλα. Χωρίς την βοήθεια από το σχολείο δε θα μπορούσαν τα παιδιά να εκφραστούν και να πρωτοτυπήσουν σε ιδέες. Πολλά συγχαρητήρια στα Εκπαιδευτήρια Στέγκα για την πρωτοπορία τους!

417 – Traffic – John Barleycorn Must Die
ΓΚΑΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ