ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ

Ο κόσμος που γεννήθηκα
είναι ο κόσμος που φοβήθηκα.
Το μόνο που βλέπω σ’ αυτή τη κοινωνία
μήδε αγάπη μήδε ευαισθησία ,μόνο αδιαφορία.

Βγαίνω έξω στους δρόμους
άνθρωποι έρχονται και φεύγουν.
Όλοι νοιάζονται για χρήματα ,φόρους
δε τους νοιάζει ο πλησίον μονάχα τι παίρνουν.

Μια μέρα όμως ξέρω
πως θ’ ανοίξει ο απέραντος ουρανός.
Κρασί ,ψωμί και λιβάνι θα φέρω
να υποδεχτώ του Θεού το φως.

Ναό θα γκρεμίσω
σε τρεις μέρες θα τον φτιάξω
στο κόσμο αυτό να δείξω
πως στο παράδεισο μ’ ελεύθερη καρδιά θα παω

ΝΑΣΣΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ