ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ

Από τα μέσα Φεβρουαρίου στην ενότητα των Αρχαίων Μεταφρασμένων Κειμένων διδασκόμαστε το μάθημα της Φιλοσοφίας. Σε κάθε μάθημα πληροφορούμαστε για τη ζωή  κάποιου από τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους, για να μπορέσουμε να σχολιάσουμε το έργο και τη θεωρία του γενικότερα. Έπειτα διαβάζουμε και κάποιο απόσπασμα από κάποιο κείμενό του. Συνήθως τέτοια κείμενα αναφέρονται σε κοινωνικά, πολιτικά και υπαρξιακά θέματα. Τις περισσότερες φορές όμως, με αφορμή ένα θέμα, ξεφεύγουμε, και όποιος θέλει εκφράζει την άποψή του και για κάτι παρεμφερές και μετά καταλήγουμε, οι μαθητές τουλάχιστον, να αγνοούμε τον χρόνο και αφηνόμαστε στη μαγεία της συζήτησης και της ανταλλαγής ιδεών. Αυτό που μου αρέσει σε αυτό το μάθημα εκτός του ότι δε μας σταματά ο χρόνος, είναι ότι δε χρειάζεται να είναι κάποιος έξυπνος για να συμμετέχει, αρκεί να είναι ανοιχτόμυαλος. Και πάνω από όλα στη φιλοσοφία δεν υπάρχει ούτε σωστό, ούτε λάθος, ούτε εκτός θέματος, αλλά μόνο ελευθερία. Ελευθερία του λόγου που σου δίνει την ευκαιρία να σπάσεις τις αλυσίδες του μυαλού σου και να αφεθείς. Για πρώτη φορά σε όλα τα μαθητικά μου χρόνια δεν αγχώνομαι για τον βαθμό, ούτε για το αν θα είμαι σωστή ή όχι στις απαντήσεις μου, αλλά ούτε για το τι θα πουν οι άλλοι για μένα ή για αυτά που λέω. Μακάρι αυτό το μάθημα, που πολλοί το θεωρούν άχρηστο και ανιαρό, να μην κρατούσε μόνο τρεις μήνες.

ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΓΚΑΤΣΟΝΙΔΟΥ ΜΑΘΗΤΡΙΑ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ