Πρότυπο Περιοδικό Παραγωγή

Κύριε Παπαχελά θα θέλαμε αρχικά να σας ευχαριστήσουμε για τη σημερινή μας συνάντηση μέσω Skype.

Θέλουμε να μας πείτε πρώτα λίγα πράγματα για τον εαυτό σας. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη δημοσιογραφία και πώς ξεκίνησε η επαγγελματική σας σταδιοδρομία;

Από πιτσιρικάς μου άρεσε πάρα πολύ να μαθαίνω τι γίνεται στον κόσμο και τι γίνεται γύρω μου και ομολογώ ότι από μικρός διάβαζα εφημερίδες και άκουγα τηλεόραση και προσπαθούσα να καταλάβω γενικώς τι συμβαίνει. Η πρώτη μου ενασχόληση με τη δημοσιογραφία ήταν στο σχολείο που βγάζαμε μια μαθητική εφημερίδα και ήμουνα αρχισυντάκτης. Δεν πήγε πάρα πολύ καλά, δε βγάλαμε πάρα πολλά φύλλα εκείνη τη χρονιά αλλά δεν έχει σημασία. Ήταν η πρώτη φορά. Στη συνέχεια σπούδασα ιστορία και διεθνείς σχέσεις όπου αποφάσισα ότι αυτό που ήθελα να κάνω ήταν η δημοσιογραφία γιατί είναι μια δουλειά στην οποία δε βαριέσαι εύκολα, συνεχώς μαθαίνεις καινούρια πράγματα και γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους και καινούριες καταστάσεις.

Θα προτρέπατε ένα νέο σήμερα στην εποχή της οικονομικής κρίσης να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία;

 Δύσκολη ερώτηση. Η δημπσιογραφία, είναι πολύ ωραία και πολύ συναρπαστική δουλειά αλλά από πλευράς οικονομικής δεν είναι η καλύτερη. Είμαστε μία χώρα που είχαμε πολύ περισσότερα κανάλια και πολύ περισσότερες εφημερίδες απ’ όσες χρειαζόμασταν. Οπότε τώρα είμαστε στη  φάση όπου υπάρχει μια συρρίκνωση αυτού του επαγγέλματος, ούτε τα οικονομικά είναι πολύ καλά δηλαδή σαν αποδοχές, αλλά είναι δύσκολο για μένα αφού την αγαπάω αυτή τη δουλειά να αποθαρρύνω κάποιν. Απλά λέω ότι τα πράγματα είναι από οικονομική άποψη αρκετά δύσκολα. Και αυτό βέβαια που έχει πολύ ενδιαφέρον και έχει μέλλον και δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί πλήρως είναι η ηλεκτρονική δημοσιογραφία η σοβαρή ηλεκτρονική δημοσιογραφία.

 Ποιες είναι οι διαφορές της έντυπης δημοσιογραφίας  σε σχέση με την τηλεόραση και το ραδιόφωνο;

 Η τηλεόραση είναι ένα πολύ πιο επιφανειακό μέσο και είναι σκλάβος της εικόνας. Δηλαδή στην τηλεόραση πολύ συχνά αυτό που προέχει είναι η εικόνα δεν ενδιαφέρεται πολύ ο άλλος ούτε για την ανάλυση ούτε να μπει κανείς σε βάθος. Αυτό κατάλαβα την πρώτη φορά που βγήκα σε μια ζωντανή σύνδεση στο MEGA όταν ήμουν ανταποκριτής στην Αμερική. Όταν πήρα τη μητέρα μου να την ρωτήσω πως της φάνηκαν αυτα που ειπα, μου ειπε οτι αυτα που ειπα ηταν πολυ σοφα πραγματα. Η μόνη παρατήρηση που μου έκανε ήταν ότι η καπαρντίνα που φορούσα δεν ήταν πολύ καλή. Η τηλεόραση είναι ένα ρηχό και επιφανειακό μέσο που κυρίως εκφράζει την εικόνα. Και επίσης η τηλεόραση είναι ένα πάρα πολύ γρήγορο μέσο, δηλαδή όλα γίνονται πολύ γρήγορα. Πρέπει μέσα σε 5 λεπτά να πάρεις την είδηση να την πακετάρεις όπως λέμε, να την μοντάρεις να την δείξεις. Είσαι συνεχώς σε μια ένταση. Στην εφημερίδα έχεις το χρόνο, έχεις σχεδόν όλη την ημέρα μπροστά σου να αναλύσεις τα πράγματα να τα δεις πιο ψύχραιμα να τα δεις περισσότερο σε βάθος να μελετήσεις την ιστορία ενός θέματος.  Είναι πολύ πιο  αξιοποιημένη η δουλειά του δημοσιογράφου κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον στην εφημερίδα.  Και βέβαια η εφημερίδα είναι κάτι το οποίο μένει μπορείς να το δεις και την επόμενη μέρα και τη μεθεπόμενη που σημαίνει ότι είναι πιο εύκολο να κάνεις κριτική σε μια εφημερίδα παρά να κάνεις στην τηλεόραση.

Είναι γνωστό ότι κάθε επάγγελμα έχει τις δυσκολίες του. Με ποια εμπόδια έρχεται αντιμέτωπος ένας δημοσιογράφος;

 Το πιο βασικό εμπόδιο που έχει ένας δημοσιογράφος είναι να πει ποια είναι η αλήθεια γιατί είμαστε σε μία δουλειά ειδικά τώρα την περίοδο της κρίσης όπου έχεις διάφορα πράγματα. Πρέπει να ελέγχεις διάφορες πηγές οι οποίες θέλουν να περάσουν τη δική τους ιστορία. Άλλος γιατί έχει κάποιο συμφέρον οικονομικό… για χίλιους λόγους. Πρέπει να διασταυρώσεις τις πηγές σου και να καταλάβεις μέσα από ένα λαβύρινθο πληροφοριών και συζητήσεων και να καταλήξεις στο ποια πραγματικά είναι η αλήθεια. Το πιο δύσκολο πράγμα είναι και το πιο συναρπαστικό.

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο ενδιαφέρον ρεπορτάζ που έχετε κάνει; Τι είναι αυτό που σας ιντριγκάρισε και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε στην πορεία;

 Δύο ρεπορτάζ με έχουν ιντριγκάρει. Το ένα είναι η έρευνα που έχω κάνει για τα γεογόνοτα που έχουν  συμβεί το 74. Είναι κάτι με  το οποίο ασχολούμαι περιοδικά πολλά χρόνια και έχει να κάνει με τη δικτατορία για αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Έχει ενδιαφέρον γιατί  είναι η νεότερη ιστορία. Από τα πιο ωραία πράγματα που μπορείς να κάνεις είναι να συνομιλείς με ανθρώπους που έχουν ζήσει κάποια ιστορικά πράγματα για να φτιάξεις ένα ρεπορτάζ. Στο μεταξύ έχω κάνει και άλλα ρεπορτάζ που είναι πιο εξωτικά, και έχουν να κάνουν σχέση με το Μεξικό.

Κάτα πόσο θεωρείται ότι η επιτυχία ένος ντονιμαντέρ η ένος ρεπορτάζ εξαρτάται από τον ίδιο το δημοσιογράφο και κατά πόσο από το περιβάλλον που εργάζεται;

Το ντοκιμαντέρ είναι μια εκπομπή που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό  στην ομάδα.  Άμα δεν έχεις ομάδα δεν κάνεις τίποτα . Έχεις ομάδα γιατί δεν μπορείς να κάνεις την έρευνα μόνος σου, έχεις ομάδα γιατί πρέπει να το μοντάρεις με καλή εικόνα που επίσης χρειάζεται κόσμο. Είναι ομαδική δουλειά και χρειάζεται κόσμο και θα έλεγα πως για να κάνεις δουλειά σε μια σοβαρή τηλεόραση χρειάζεται πολύ δουλειά. Δεν είναι σαν την τηλεόραση που βγαίνεις και κάνεις ένα σχόλιο ή σαν καφενείο που βγαίνουνε 4-5 άτομα και τσακώνονται. Στην εφημερίδα είναι πιο μοναχική δουλειά, αυτό σημαίνει ότι κάθε δημοσιογράφος ψάχνει μόνος του για το άρθρο που έχει αναλάβει πρέπει μόνος του να τα διασταυρώσει, μόνος του να τα ψάξει. Η  ομάδικη δουλειά είναι το πως βγαίνει όλη η εφημερίδα, γιατί προφανώς όλη η δουλειά έχει αρχησυντάκτες που ο καθένας έχει την ευθύνη για συγκεκριμένο τομέα .

 Σας ευχαριστούμε κυριε Παπαχελά.

Τη συνέντευξη επιμελήθηκαν οι μαθητές: Εύα Σαραγούδα, Μαρία Σακελλαρίου, Αγγελική Τούτση, Ηλίας Φιλίππου και Γιώργος Χαλκιάς