Μαθητές και μαθήτριες του 3ου ΓΕΛ Ξάνθης εμπνεύστηκαν από την ποίηση του μεσοπολέμου, που προσέγγισαν στο μάθημα της Λογοτεχνίας με τη φιλόλογό τους, Άννα Παπατάσου, ώστε να συνεισφέρουν στον κόσμο του «Πρίσματος», κατόπιν επικοινωνίας και συνεργασίας με τη Μαρία Παραλίδου, για την ομάδα του περιοδικού. Παρατίθεται παρενθετικά ευχαριστήριο σημείωμα των νέων συνεργατών μας και ακολουθούν οι μαθητικές δοκιμές πάνω στη δημιουργική γραφή. Μεταφέρουμε τη χαρά των παιδιών για τη συμμετοχή τους και ευχαριστούμε θερμά για την τιμή της συνοδοιπορίας και το μοίρασμα!
Αγαπητό περιοδικό,
Αγαπητή υπεύθυνη, αγαπητοί φίλοι,
Θα θέλαμε να σας συγχαρούμε για το περιοδικό σας και να σας ευχαριστήσουμε για τη ¨φιλοξενία¨ σε ένα μέσο το οποίο δίνει την ευκαιρία να ακουστεί η φωνή των μαθητών, να διακινηθεί η δημιουργική σκέψη των νέων.
Σας ευχόμαστε καλή συνέχεια και καλή επιτυχία σε ό,τι σχεδιάζετε!
Η υπεύθυνη καθηγήτρια Άννα Παπατάσου, φιλόλογος,
και οι μαθητές του Β1 του 3ου ΓΕΛ Ξάνθης: Κατερίνα, Μαρία, Γιάννης, Εμά, Αλέινα.
«Είμαστε κάτι…»
Είμαστε κάτι περίεργα παιδιά
από διαφορετική γενιά,
γεμάτα όνειρα τρελά
όμως με κομμένα τα φτερά.
Είμαστε κάτι απίστευτοι νέοι
και τρομερά ωραίοι,
ασυμβίβαστοι με το παρόν
και με τα χρόνια των δύσκολων καιρών.
Εμά και Αλέινα (μαθήτριες Β1)
«Είμαστε παιδιά»
Είμαστε κάτι ανέμελα παιδιά,
ξένοιαστα παίζουμε στους δρόμους,
είμαστε γεμάτα χαρά.
Είμαστε κάτι ανέμελες αισθήσεις,
παίζουμε συνέχεια έξω. Στο σπίτι
ποτέ δε θα μας βρίσκεις.
Είμαστε κάτι μικρά μπουμπουκάκια,
στους κήπους τριγυρνάμε όλη μέρα,
μαζεύουμε λουλουδάκια.
Κατερίνα Β. (μαθήτρια Β1)
«Νεανική σκέψη»
Μισώ τη βροχή
Ο χειμώνας με πειράζει
Την καρδιά μου την ταράζει
Κάθε μέρα τον ήλιο επιζητώ
Είναι ό,τι χρειάζομαι για να ολοκληρωθώ
Όμως στη ζωή υπάρχει ισορροπία
Δεν μπορεί να υπάρχει αγάπη χωρίς κακία
Όπου υπάρχει μοναξιά υπάρχει και φιλία
Άλλωστε τι νόημα έχει το αιώνιο καλοκαίρι;
Θα βαριόμασταν όλοι μας τη ζέστη!
Ας αποδεχτούμε λοιπόν τον γδάρτη
και κακό παλουκοκαύτη!
Μαρία Κ. (μαθήτρια Β1)
Με την κινητοποίηση και την ενθάρρυνση που εισέπραξε από τις συνεισφορές των συμμαθητριών της, η Χαγιάτ, μαθήτρια της Β΄ Τάξης του 3ου ΓΕ.Λ. Ξάνθης, εμπλουτίζει το παρόν τεύχος με τη συμμετοχή της στον παραπάνω ποιητικό διάλογο.
Την ευχαριστούμε για τη συνεργασία, όπως, επίσης, και την υπεύθυνη εκπαιδευτικό, τη Διεύθυνση του 3ου ΓΕ.Λ. Ξάνθης και τους κηδεμόνες των παιδιών, για τις σχετικές άδειες και ενέργειές τους.
Ακολουθεί το ποίημα της μαθήτριας.
«Είμαστε κάτι…»
Είμαστε εμείς οι περίεργοι
που ίσως μας θαυμάζετε,
ίσως νιώθετε οργή για μας,
ίσως μας κρίνετε.
Είμαστε εμείς τα περίεργα παιδιά,
τα κακομαθημένα.
Μα ένα πράγμα ξέρουμε μόνο,
ότι ξέρετε κι εσείς αλλά το ξεχνάτε.
Είμαστε εμείς όντα πλασμένα για γράμματα
στα θρανία από τότε που μας θυμόμαστε.
Εμείς που συνεχώς χανόμαστε
στα κείμενα, στις πράξεις.
Είμαστε εμείς που οι προσδοκίες σας
είναι άπειρες για εμάς.
Μα οι δικές μας προσδοκίες κι όνειρα πού είναι;
Ίσως δεν γνωρίζουμε αυτές τις λέξεις…
Ιντζέ Καρά Χαγιάτ, μαθήτρια Β1 τμήματος 3ου ΓΕ.Λ. Ξάνθης