Στις 6 Αυγούστου 1945 έγινε ένα από τα πιο τραγικά γεγονότα στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους. Κατά τη διάρκεια του Β” Παγκοσμίου Πολέμου οι Αμερικάνικη κυβέρνηση έστειλε βομβαρδιστικά αεροπλάνα να ρίξουν ατομική βόμβα στην Ιαπωνική πόλη της Χιροσίμα με σκοπό τη λήξη του πολέμου. Η ατομική αυτή βόμβα, σκότωσε περίπου 160.000 ανθρώπους, ενήλικες και παιδιά. Αυτό, μας δημιουργεί με ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Κατά πόσο είναι φταίξιμο των επιστημόνων ο θάνατος όλων αυτών των αθώων ανθρώπων; Αυτό το ερώτημα είναι αμφιλεγόμενο και ήταν η αιτία πολλών διαφωνιών. Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να λύσουμε τη διαφωνία αυτή, που έχει κάνει τους ανθρώπους να αναρωτιούνται.
Ας αρχίσουμε ξεκαθαρίζοντας τι σημαίνει φταίξιμο. Φταίξιμο είναι η ευθύνη που κατέχει ένα άτομο επειδή εσκεμμένα προκάλεσε ζημιά ή δυσαρέσκεια σε ένα άτομο ή, στην περίπτωση μας, ένα μέρος. Τώρα που γνωρίζουμε τον ορισμό της λέξης «φταίξιμο», ας γυρίσουμε πίσω στο ερώτημά μας. Κατά πόσο είναι φταίξιμο των επιστημόνων ο θάνατος όλων αυτών των αθώων ανθρώπων; Στον ορισμό της λέξης «φταίξιμο» η λέξη κλειδί είναι η λέξη «εσκεμμένα». Ήδη γνωρίζουμε πως οι πράξεις των επιστημόνων οδήγησαν στο θάνατο τόσο πολλών ανθρώπων, άρα τώρα το μόνο που πρέπει να απαντήσουμε είναι το αν αυτές οι πράξεις έγιναν με σκοπό να σκοτωθούν τόσοι άνθρωπο1. Μπορεί οι επιστήμονες απλά να έκαναν τη δουλειά τους για να πάρουν μια αμοιβή, και όχι απαραίτητα για να σκοτώσουν τόσους ανθρώπους. Επιπροσθέτως, ξέρουμε ότι δεν ήταν επιλογή των επιστημόνων να δουλέψουν στο πρότζεκτ του Μανχάταν. Επομένως, οι επιστήμονες εφόσον δεν επέλεξαν να κάνουν μία κακή πράξη, μπορούμε να πούμε χωρίς αμφιβολία ότι δεν φταίνε για τον βομβαρδισμό στη Χιροσίμα.
Άμα ενδιαφέρεστε για το θέμα αυτό, σας προτείνουμε να παρακολουθήσετε την ταινία Oppenheimer του Κρίστοφερ Νόλαν.
Άγγελος Β., Ορέστης Β.
