Γράφει η μαθήτρια Τσώνου Μαρίλια, Α4
Εθελοντής χαρακτηρίζεται εκείνος που συνεισφέρει υλικά αγαθά, προσωπικό χρόνο και προσπάθεια, στοιχεία απαραίτητα για την κάλυψη ανθρωπίνων αναγκών, χωρίς βέβαια να περιμένει κάποιο αντάλλαγμα. Ο παραπάνω ορισμός μας βοηθά να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη τον Δεκέμβρη του 2025.
Στο ερώτημα του τίτλου, το 5ο Λύκειο Αμαρουσίου θα απαντούσε με ένα τεράστιο ΝΑΙ. Το Δεκέμβριο, λοιπόν, συσπειρωθήκαμε και γίναμε μια ζεστή αγκαλιά για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Ο σύνδεσμος που βοήθησε στην επίτευξη αυτής της φιλανθρωπικής δράσης ήταν το κοινωνικό παντοπωλείο του Δήμου Αμαρουσίου. Μέχρι τις 16 του μήνα είχαμε παραμερίσει κάθε παράλογο συναισθηματικό δέσιμο με ρούχα που δεν χρειαζόμαστε πια και τα οποία, σε άριστη κατάσταση, θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα σε συμπολίτες μας. Συγκεντρώσαμε, ακόμη, είδη καθαριότητας και τρόφιμα για να διατεθούν σε άπορες οικογένειες διαμέσου του Ι.Ν. Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση των μαθητών για την φιλανθρωπική αυτή δράση ανέλαβε η μαθήτρια της Γ τάξης, Ράνια Σκούρα, με τη δημιουργία μιας αφίσας γεμάτης χρώματα, σχέδια, κέφι και μεράκι. Γεμάτης αγάπη. Αγάπη για την προσφορά, την αλληλεγγύη και φυσικά τους συνανθρώπους μας που, μπορεί να μην τους γνωρίζουμε προσωπικά, αλλά τους νιώθουμε πολύ κοντά μας. Η δράση αυτή μας έκανε να ανασάνουμε πιο βαθιά και να δούμε με αισιοδοξία το μέλλον. Ανανεωθήκαμε, δημιουργήσαμε δυνατές αναμνήσεις, νιώσαμε πληρότητα και μπορώ να πω πως όταν φύγαμε από το χώρο του παντοπωλείου ήμαστε πιο ανάλαφροι, πιο ζωντανοί, πιο ενωμένοι.
Το σχολείο μπορεί να γίνει εθελοντής, διότι το σχολείο είμαστε όλοι εμείς: οι μαθητές και οι καθηγητές. Εμείς είμαστε ο παλμός του και οι πράξεις μας αποτελούν το αποτύπωμά του στην κοινωνία. Αυτή η φιλανθρωπική και εθελοντική δράση του σχολείου συνέβαλε στη γέννηση ενός ξεχωριστού, καινούριου, διαφορετικού εαυτού μέσα σε όλους μας. Στο κοινωνικό παντοπωλείο αφήσαμε ένα κομμάτι της ψυχής μας. Για να δούμε… θα το ξανασυναντήσουμε;



