Στο διάλειμμα

Γράφει η Σταυροθεοδώρου Κατερίνα Γ4

“Ο πολιτισμός ενός έθνους φαίνεται από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα ζώα” Μαχάτμα Γκάντι

Με τον ορισμό κακοποίηση των ζώων εννοούμε τον βασανισμό και την κακομεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώων  όπως η πράξη βίας, παραδείγματος χάρη, δηλητηρίαση, αιχμαλωσία, πνιγμός κ.α. Σύμφωνα με επίσημες έρευνες δεν υπάρχει μόνο η ενεργητική αλλά κυρίως η παθητική κακοποίηση, όπως οι περιπτώσεις έλλειψης καταλύματος –φροντίδας και κτηνιατρικής περίθαλψης, παροχή ακατάλληλης τροφής και μόνιμης αλυσόδεσης. Δυστυχώς η κακοποίηση  ζώων είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο στη σύγχρονη κοινωνία, για αυτό έχουν ιδρυθεί διάφορες οργανώσεις,  οι οποίες βοηθάνε και απαλλάσσουν τα κακοποιημένα ζώα από τις αισχρές  συνθήκες στις οποίες ζούνε. Σε παγκόσμια κλίμακα, παθητική κακοποίηση υφίστανται τα ζώα εξαιτίας του ανεξέλεγκτου κυνηγιού τους  και της καταστροφής του βιοτόπου τους .

Αυτά είναι κάποια από  τα αίτια της εξαφάνισης χιλιάδων ειδών του ζωικού βασιλείου, ενώ αρκετές ακόμα χιλιάδες από αυτά απειλούνται με εξαφάνιση στο άμεσο και απώτερο μέλλον. Μια και καθημερινή περίπτωση «κακοποίησης» για ορισμένους είναι η στείρωση των ζώων που υποστηρίζεται ότι είναι επέμβαση στην ίδια την φύση και μάλιστα βίαιη μιας και διακόπτεται από ανθρώπινη πρωτοβουλία ο κύκλος της αναπαραγωγής κατοικίδιων. Βέβαια, όπως ανέφερα και πριν, οι φιλοζωικές εταιρίες είναι υπέρ της διαδικασίας της στείρωσης, εφόσον μειώνονται τα  χιλιάδες αδέσποτα που βλέπουμε καθημερινά. Επίσης, όπως όλοι ξέρουμε πια,  οι ζωολογικοί κήποι συντελούν στην αιχμαλωσία και την δυστυχία των ζώων. Από πολλούς θεωρείται ότι το άγχος  της αιχμαλωσίας  προκαλεί μια ψυχιατρική νόσο, η οποία ονομάζεται ζωόχωση. Ζωόχωση είναι η αφύσικη και στερεότυπη συμπεριφορά που συνίσταται στην επανάληψη σταθερών και μονότονων κινήσεων ζώων που βρίσκονται σε αιχμαλωσία.

Το θέμα της κακοποίησης των ζώων είναι προφανώς τεράστιο και με πολλές παραμέτρους και φυσικά είναι αδύνατον να εξαντληθεί σε λίγες μόνο γραμμές. Το σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, είναι να καλλιεργηθεί στον άνθρωπο από πολύ μικρή ηλικία η έννοια της  υγιούς φιλοζωίας και του σεβασμού απέναντι στα ζώα, όπως και η αντίληψη ότι τα ζώα δεν υπάρχουν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες τους οι άνθρωποι ούτε για να ικανοποιούν τα βάρβαρα ένστικτά τους.