Η γνωστή μορφή με την κόκκινη στολή, τη λευκή γενειάδα, πάντα χαμογελαστός, με το σάκο του γεμάτο δώρα, πάνω σε έλκηθρο που το σέρνουν ζωηρά ελάφια ή τάρανδοι αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα τον πλέον αγαπημένο ήρωα των παιδιών τις ημέρες των εορτών, ακόμη και σε χώρες μη χριστιανικές. Ξεκινά κάθε χρόνο από κάποιαν άγνωστη χώρα του Βορρά για να χαρίσει δώρα και χαρά σ’ όλα τα παιδιά της Γης. Είναι ακριβώς ο ίδιος ο «Father Christmas» των Άγγλων, ο «Περ Νοέλ» των Γάλλων, ο «Σίντερ-Κλάας» των Ολλανδών, ο «Βάιναχτσμαν» των Γερμανών, ο «Λαμ-Κουνγκ-Κουνγκ» (ο Καλός γέρο-πατέρας) των Κινέζων, ο «Χοτέισο» των Ιαπώνων. Για τους Ορθόδοξους χριστιανούς ο Άι Βασίλης είναι ο Μέγας Βασίλειος, ο οποίος έζησε στη Καππαδοκία και αφιέρωσε σχεδόν όλη του τη ζωή στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο. Θεωρείται στη παγκόσμια ιστορία ως ο εμπνευστής αλλά και πρώτος δημιουργός της οργανωμένης φιλανθρωπίας. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μέγας Βασίλειος ήταν ψηλόλιγνος, με μαύρα μάτια και γένια. Ο Μέγας Βασίλειος πέθανε στις 31 Δεκεμβρίου του 378. Η ημέρα της κηδείας του, (1 Ιανουαρίου του 379), θεωρήθηκε απ΄ τους χριστιανικούς λαούς ότι φέρνει ευλογία και καλή τύχη στη νέα χρονιά.

Στη Δύση το πρόσωπο του Santa Claus έχει ταυτιστεί με την ιστορία του Αγίου Νικολάου που φημιζόταν για τη γενναιοδωρία του. Στην ιστορία του Αγίου Νικολάου οι βόρειοι λαοί έχουν προσθέσει στοιχεία των δικών τους παραδόσεων (τάρανδοι, έλκηθρο, άστρο του Βορρά, μεγάλες κάλτσες κλπ), μια κουλτούρα που τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα και δημιούργησε τη σημερινή φιγούρα του Santa Claus με όλα τα χαρακτηριστικά του. Στα ελληνικά δεδομένα η μετατροπή αυτή φαίνεται να πέρασε περίπου στη δεκαετία του 1950-1960, κυρίως στον αστικό πληθυσμό, από τους Έλληνες μετανάστες που με τις ευχετήριες κάρτες τους εισήγαγαν τον «Δυτικό» Άϊ-Βασίλη.

Ποιό είναι το έθιμο της Βασιλόπιτας; Πότε ξεκίνησε και τί σχέση μπορεί να έχει με τον Μέγα Βασίλειο;

Η ιστορία της βασιλόπιτας ξεκίνησε στα χρόνια του Μ. Βασιλείου, όταν βασίλευε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, φοβερός τύραννος και διώκτης των Χριστιανών. Κάποια μέρα λοιπόν απείλησε πώς θα θανατώσει τον Άγιο, Επίσκοπο και θα καταστρέψει τούς Χριστιανούς πού περιφρονούσαν τούς θεούς του. Ὁ Μέγας Βασίλειος τότε προσευχήθηκε στον πολυεύσπλαχνο Κύριο και στην Παναγία μητέρα να σώσουν την πόλη. Οι κάτοικοι της περιοχής, πού αγαπούσαν τον φωτισμένο ιεράρχη τους, μπροστά στην απειλή του ασεβούς βασιλέως συγκέντρωσαν όλα τα χρυσαφικά τους για να τα προσφέρουν προκειμένου να σώσουν την πόλη και των Επίσκοπο τους.

Όταν ο ηγεμόνας πήγε να λεηλατήσει την περιοχή, μια υπέρλαμπρη λάμψη με ένα χρυσό καβαλάρη εμφανίστηκε και αφάνισε τον ίδιο και τούς στρατιώτες του. Ὁ καβαλάρης ήταν ὁ άγιος Μερκούριος, ὁ οποίος είχε μαρτυρήσει πριν 100 περίπου χρόνια στην Καισάρεια.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, κατά Θεία Οικονομία σώθηκε η Καισάρεια. Τα χρυσαφικά όμως έπρεπε να επιστραφούν στους δικαιούχους. Επειδή ήταν πολύ δύσκολο να πάρει ὁ καθένας το δικό του, ο Μέγας Βασίλειος, για να γίνει δίκαια η μοιρασιά, ζήτησε από τις γυναίκες να ζυμώσουν πίτες και έβαλε μέσα από ένα χρυσαφικό. Και ω του θαύματος! Ο καθένας έλαβα το χρυσαφικό που είχε δώσει ! Από τότε καθιερώθηκε η Βασιλόπιτα να δίνει ξεχωριστή χαρά και ευλογία στους πιστούς.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!

ΜΑΡΙΑ ΝΤΟΥΣΑΚΗ