Το φετινό καλοκαίρι είχε για εμένα μια μεγάλη έκπληξη, και όχι δεν αναφέρομαι στην κατάκτηση του conference από τον Ολυμπιακό. Ταξίδεψα για πρώτη φορά με ferry boat σε ένα νησί γεμάτο αμέτρητους τουριστικούς προορισμούς, αξιοθέατα και ιδιαίτερες γεύσεις.
Κύριες και κύριοι - όπως θα έλεγε και ο γνωστός δημοσιογράφος Τάσος Δούσης- καλώς ήρθατε στην Ζάκυνθο!!!!
Γνωστή και ως <<Τζάντε>> ή << Φιόρο του Λεβάντε>>, η Ζάκυνθος είναι ένα από τα νησιά των Επτανήσων και απέχει μόλις 1.30 ώρα από την Κυλλήνη στον νομό Ηλείας
Από την στιγμή που το ταξίδι προς το νησί ξεκινάει, το μάτι σου γεμίζει εικόνες με το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και τους γλάρους που κάνουν παιχνίδια και κόλπα εξαναγκάζοντάς σε όχι μόνο να τους προσέξεις ή να τους φωτογραφίσεις, αλλά και να τους πετάξεις ό τι φαγώσιμο κρατάς για να μην φύγουν.
Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα όταν άρχισε να φαίνεται η Ζάκυνθος, ήταν το καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Διονυσίου, και το πρώτο πράγμα που έκανα με το που πάτησα το πόδι μου στο νησί ήταν να πάω να τον προσκυνήσω. Ο ναός τεράστιος, οι αγιογραφίες θυμίζουν αρκετά αυτές που έχω δει στον Όσιο Νίκωνα της Σπάρτης. Ίσως και να είναι και από τον ίδιο αγιογράφο. Προσκυνήσαμε το σώμα του Αγίου αλλά και την εικόνα της Παναγίας της Θαλασσομαχούσας που έφτασε στην Ζάκυνθο στα χρόνια της εικονομαχίας από την Κωνσταντινούπολη.
Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται και το μουσείο μέσα στο οποίο ο επισκέπτης μεταξύ άλλων θα έχει την ευκαιρία να δει το μαυσωλείο με τον τάφο του Διονύσιου Σολωμού, αλλά και πολλά από τα προσωπικά του αντικείμενα, καθώς επίσης και το στεφάνι που του χάρισαν οι Ψαριανοί.
Οι παραλίες ατελείωτες και τα νερά πολύ ζεστά. Δεν χρειάζεται να το πολυσκεφτείς. Απλά βουτάς!!
Η τροπική λευκή άμμος σε κάνει να πιστεύεις πως είσαι κάπου εξωτικά. Από τις αγαπημένες μου παραλίες είναι το Κερί, ο Μαραθιάς οι Αλυκές, ο Γέρακας και ο Αλικανάς.
Μια ολόκληρη ημέρα την αφιερώσαμε για να κάνουμε με καραβάκι τον γύρο του νησιού. Οι ξεναγοί μας μας μίλησαν για την χελώνα καρέτα καρέτα και την προτίμησή της στο νησί της Ζακύνθου για την αναπαραγωγή της. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας μάλιστα είχαμε την τύχη να δούμε αρκετές χελώνες να κολυμπούν δίπλα στο καραβάκι μας. Σας προτείνω να κάνετε αυτήν την εκδρομούλα, εάν επισκεφτείτε το νησί. Εάν έχετε μάλιστα και καλό καπετάνιο, θα καταφέρει να σας περάσει και μέσα από σπηλιές στην παραλία Κερί και θα σας επιτρέψει να κάνετε βουτιές από το ψηλότερο σημείο της πλώρης. Εμπειρία μοναδική!!
Τα βράδια είναι όμορφα, εάν βλέπεις την Ζάκυνθο από ψηλά και γι” αυτό προσφέρεται η περιοχή Μπόχαλη. Η θέα είναι εκπληκτική. Το ίδιο εκπληκτικό όμως είναι και το παραδοσιακό γλυκό που σερβίρουν εκεί. Η γνωστή <<φρυγανιά>>.
Τελευταία μέρα το πρόγραμμα είχε τσουλήθρες! Το υδάτινο πάρκο που επισκεφτήκαμε, μάθαμε πως είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα. Παίξαμε με την καρδιά μας και γελάσαμε ακόμα περισσότερο με τις τρέλες που κάναμε.
Σε ένα μικρό άρθρο σίγουρα δεν μπορούσε να χωρέσει η ομορφιά αυτού του νησιού. Εμείς καταφέραμε να δούμε μόνο το νότιο μέρος της μέσα στις μέρες που βρεθήκαμε εκεί. Επομένως ελπίζω πως αυτή η μικρή μας ξενάγηση θα μπορέσει να ολοκληρωθεί με ένα επόμενο ταξίδι έως εκεί.
Ζάκυνθο … εις το επανιδείν!!!!
