Κάθε χρόνο μετά τα Χριστούγεννα μετράω τις μέρες μέχρι το Πάσχα. Όχι τόσο για να φάω τσουρέκια και σοκολατένια αβγά, αλλά για να γιορτάσω αυτή την μεγάλη γιορτή στο χωριό μαζί με τα αγαπημένα μου πρόσωπα.
Γενικά οι ετοιμασίες στο χωριό μου για το Πάσχα ξεκινούν την Μεγάλη Δευτέρα. Οι γυναίκες καθαρίζουν τα σπίτια τους και ασπρίζουν τις αυλές. Στο χωριό μου, αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι δρόμοι γράφουν πάνω Χριστός Ανέστη. Κάθε χρόνο την Μεγάλη Τετάρτη ο παππούς μου, παίρνει το αρνί από τον χασάπη και ξεκινάει την απαραίτητη προετοιμασία για το σούβλισμα. Την Μεγάλη Παρασκευή έχει την ωραιότερη Λειτουργία του Επιταφίου. Άντρες και γυναίκες, χωρισμένοι σε ομάδες, ψάλλουν ευλαβικά το Ω γλυκύ μου έαρ και το Άξιον Εστί. Κατά την περιφορά, τα αγόρια κρατούν τα εξαπτέρυγα, τα κορίτσια πετούν ροδοπέταλα, ενώ ο επιτάφιος κάνει στάσεις σε διάφορα σημεία του χωριού και ο ιερέας κάνει δεήσεις.
Η Κυριακή του Πάσχα είναι πάντα ξεχωριστή. Τα ξαδέρφια μου που έχουν έρθει στο χωριό, έρχονται στο σπίτι μας και όλοι μαζί (10-15 άτομα) τρώμε, γελάμε, χορεύουμε, οι μικρότεροι παίζουμε και οι μεγαλύτεροι πίνουνε. Εγώ, ο αδερφός μου και η ξαδέρφη μου συνήθως παίρνουμε τα ποδήλατα και πάμε βόλτες. Πέρυσι συναντήσαμε και έναν λαγό! Είχε πολλή πλάκα! Πριν το φαγητό ψάλλουμε όλοι το Χριστός Ανέστη και ύστερα τρώμε μέχρι σκασμού. Στο τέλος φέρνουμε όλα τα γλυκά (Μπακλαβά, τσουρέκια, κουλούρια, σοκολάτες, γαλακτομπούρεκο, καρυδόπιτα) και κάνουμε διαγωνισμό αβγών. Πέρυσι νίκησα εγώ και το αβγό το έχω ακόμα στο εικονοστάσι.
Το Πάσχα μου αρέσει για πολλούς λόγους. Μου αρέσουν οι διακοπές, τα γλυκά, η άνοιξη, οι αβγομαχίες, όμως το αγαπημένο μου είναι ότι μαζευόμαστε όλοι μαζί χαρούμενοι και αγαπημένοι, και περνάμε καλά υπό το Φως της Ανάστασης.
Καλό Πάσχα σε όλους!
