Η πόλη στολίστηκε για τα καλά. Δρόμοι φωτισμένοι με χριστουγεννιάτικες παραστάσεις ,δέντρα ξεφυτρώνουν σε όλες τις πλατείες με τα λαμπιόνια τους. Αλλά και τα μπαλκόνια δεν υστερούν σε τίποτα από τις προηγούμενες χρονιές. Οι γιρλάντες έχουν ανάψει από τα τέλη του Οκτώβρη και τα χριστουγεννιάτικα δέντρα εντυπωσιάζουν μέσα από τις τραβηγμένες κουρτίνες. Τα Χριστούγεννα επιμένουν να κάνουν φαντασμαγορική είσοδο εν μέσω ενεργειακής κρίσης.
Οι άνθρωποι όμως φαίνεται να έχουν απωλέσει εκείνο τον ενθουσιασμό της αναμονής. Κινούνται με μια ανείπωτη βαριεστημάρα στους δρόμους ή με μια νοσηρό εκνευρισμό. Χαμένοι στον κόσμο τους και τα προβλήματά τους. Φοβισμένοι μετά την πανδημία ξέχασαν να ανταμώνουν και ούτε κατά διάνοια έχουν στο πρόγραμμα εκείνα τα παλιά τραπέζια με το συγγενολόι. Κάποιοι μπορεί και να βολεύτηκαν από την κατάσταση και θα αποφύγουν δυσάρεστες συναντήσεις.
Αναρωτιέμαι τι μπορεί να έχει μείνει από εκείνη τη μαγεία των Χριστουγέννων των παιδικών μας χρόνων. Φυσικά ούτε και τότε ήταν όλα ιδανικά. Απλώς η άδολη αθώα ψυχή μας είχε μάθει να μην περιμένει πολλά. Αρκούνταν στα λίγα που ήταν κυρίως το παιχνίδι και οι διακοπές από το σχολείο.
