Είναι προφανές πως η Ορεινή Ηλεία, έχει κρυμμένη αρκετή μαγεία την οποία οπωσδήποτε θα αποκαλύψουμε εκθέτοντας τα παρακάτω μέρη:

ΦΙΓΑΛΕΙΑ:

Αρχικά υπήρξε πόλη Αρκαδική ενώ ύστερα εντάχθηκε στο νομό Ηλείας. Η πόλη βρίσκεται κοντά στον ποταμό Νέδα και στις πόλεις Αλίφειρα και Λυκόσουρα της Ορεινής Ηλείας. Πρώτος οικιστής ήταν ο Φιγαλέας γόνος του βασιλιά Πελασγού, η πόλη όμως πήρε το οριστικό όνομά της από τη Νύμφη Φιγάλεια.

Η Φιγαλεία καταστράφηκε από τους Λακεδαιμονίους κι έτσι οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Αθήνα. Αποφασισμένοι να ξανακερδίσουν την πόλη τους, μεταβαίνουν στο Μαντείο των Δελφών για να πάρουν από την Πυθία χρησμό σχετικά με το τι, έπρεπε να κάνουν. Η Πυθία τους ανακοίνωσε ότι θα έπρεπε να μυήσουν στη μάχη εναντίον των κατακτητών εκατό Ορεσθασίους, οι οποίοι θα έπρεπε να πέσουν ηρωικά στο πεδίο της μάχης για να ανακτήσουν τη Φιγαλεία. Ως απονομή φόρου τιμής, οι Φιγαλείς έχτισαν άγαλμα στη μνήμη των Ορεσθασίων. Ακόμη, στη Φιγαλεία υπάρχει ο ναός της Αρτέμιδος όπου βρίσκεται και το άγαλμα του Ερμή καθώς και ο ναός του Διονύσου. Με βάση παλαιότερα δεδομένα, η πόλη απείχε μόλις 12 στάδια από τον ποταμό Νέδα. Η Φιγαλεία βρίσκεται κοντά στο ναό του Επικούρειου Απόλλωνα ενώ από ανασκαφές έχουν αναδειχθεί τα αρχαία τείχη και ο ναός της Αρτέμιδος.

ΝΕΔΑ:

Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν η Ρέα γέννησε το Δία, στο όρος Λύκαιο, οι Νύμφες τον έκρυψαν εκεί για να γλυτώσει από τον πατέρα του. Εξαιτίας της ξηρασίας, η Ρέα χτύπησε το ραβδί της και βγήκε νερό από μία πηγή η οποία ονομάστηκε Νέδα. Η Νέδα είναι ένα από τα ελάχιστα Ελληνικά ποτάμια που μαζί με την Αραπίτσα στη Νάουσα και την Έρκυνα στη Λιβαδειά είναι τα μόνα που φέρουν θυληκό όνομα! Ο ποταμός πηγάζει από το Λύκαιο ενώ κατά μήκος δημιουργούνται καταρράκτες. Ο μεγαλύτερος βρίσκεται κοντά στη Φιγαλεία και έχει ύψος 50 μέτρα.

 Η Νέδα έχει μήκος 32 χλμ., περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση και εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος. Η καταπληκτική αυτή όαση βρίσκεται στα σύνορα του νομού Ηλείας με τη Μεσσηνία.

ΑΝΔΡΙΤΣΑΙΝΑ:

Το όνομά της πήρε από την γυναίκα του Κρητικού βοσκού Ανδρίτσου. Αφού εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχή, ο Ανδρίτσος και η γυναίκα του, η Ανδρίτσαινα, έχτισαν ένα πανδοχεί0 με την ονομασία «το χάνι της Ανδρίτσαινας». Η πόλη βρίσκεται δυτικά του Λυκαίου Όρους, στα σύνορα της Ηλείας με την Μεσσηνία και την Αρκαδία.Είχε ενεργή δράση στα Ορλωφικά,  ενώ το 1826  καταλήφγηκε από τον Ιμπραήμ.

Η σημερινή πόλη της Ανδρίτσαινας ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη αφού τα εξαιρετικά διακοσμημένα αρχοντικά της σε συνδυασμό με τα πλακόστρωτα σοκάκια της  συντελούν ένα μαγευτικό τοπίο!! Επίσης, εκεί βρίσκεται η Τρανή Βρύση που είναι η αρχαιότερη της Πελοποννήσου καθώς χρονολογείται γύρω στο  1724! Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε και στην Νικολοπούλειο βιβλιοθήκη , η οποία περιέχει πολύτιμα έγγραφα και χειρόγραφα απο την επανάσταση του 1821.  Η συλλογή της αριθμεί περίπου 40.000 τόμους βιβλίων!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΕΠΕΤΟΥ:

Η ίδρυση της μονής χρονολογείται γύρω στο 1150-1200 μ.Χ. Είναι χτισμένη πάνω από τον ποταμό Τρίτωνα, στην επιφάνεια ενός κατακόρυφου βράχου, ο οποίος υψώνεται σε 5 επίπεδα με αρκετά κελιά και άλλους χώρους. Αυτό που αξίζει να αναφερθεί για την μονή είναι ο επιβλητικός της πύργος όπου στεγάζεται ο ξενώνας.

Το 1915 ανήμερα της Κοιμίσεως  της Θεοτόκου, ξέσπασε πυρκαγιά στην γύρω περιοχή και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταστραφεί το καθολικό τμήμα της  μονής, χάνοντας έτσι και πολύτιμα κειμήλια.Ύστερα ο ναός ανακαινίσθηκε παίρνοντας την σημερινή του μορφή. Πλέον, το επιχρυσωμένο, ξυλόγλυπτο τέμπλο του κοσμεί την εικόνα της Παναγίας της Σεπετιώτισσας, που είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά!

Πίσω από το όνομα της μονής όμως, κρύβεται μια μικρή ιστορία…! Σύμφωνα με την παράδοση, μια μητέρα πέταξε από τον βράχο του ναού, το νεογέννητο παιδί της λέγοντας χαρακτηριστικά «Σε πετώ στην Παναγία». Το παιδί μόλις έπεσε στο έδαφος  δεν έπαθε τίποτα, διότι το έσωσε η Παναγία!! Γι’αυτό λοιπόν, ονομάζεται Σεπετιώτισσα. Επίσης, η μονή είχε παίξει καθοριστικό ρόλο και στην ελληνική επανάσταση του 1821, καθώς  πολλοί οπλαρχηγοί είχαν δώσει όρκο για την ελευθερία της πατρίδας και παράλληλα λειτουργούσε και κρυφό σχολειό οπού μορφώθηκαν πολλά παιδιά του γένους.

ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΣΕΡΕΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ