Konilo, Tsach, Vibrator, Seniora Elis, Chris Lynx, Mikri Ollandeza, AmiYiamiTube, Μanos… Κάτι φαινομενικά εύκολο κι αστείο, που, όμως, απαιτεί συνέπεια, πειθαρχία και αντοχή στους haters.

Το πρώτο βίντεο που ανέβηκε στο YouTube, τον Φεβρουάριο του 2005, ήταν το «Me at the zoo», ένα ερασιτεχνικό βίντεο στο οποίο ένας από τους ιδρυτές του βρίσκεται στον ζωολογικό κήπο και περιγράφει την εμπειρία του. Από τότε, το YouTube έχει εξελιχθεί σε μία από τις πιο επιδραστικές πλατφόρμες στο Ίντερνετ κι έχει πραγματικά αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε και βιώνουμε τον κόσμο. Κάθε μέρα ανεβαίνουν αμέτρητα βίντεο (300 ώρες το λεπτό!) και το YouTube είναι το τρίτο δημοφιλέστερο site μετά το Google και το Facebook. Βίντεο μπορεί να ανεβάσει πραγματικά οποιοσδήποτε, πολιτικοί, τρομοκράτες, τραγουδιστές, καθηγητές, και αυτό έχει διαμορφώσει κάπως την κουλτούρα του. Έχει φέρει επανάσταση στη μουσική βιομηχανία, στην ψυχαγωγία και στην εκπαίδευση. Έχει συμβάλει στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, έχει δώσει την ευκαιρία σε ταλαντούχα παιδιά να «ανακαλυφθούν», έχει εκμηδενίσει τις αποστάσεις και μας έχει κάνει να γνωρίσουμε νέους πολιτισμούς. Βέβαια, πρόκειται για ένα χάος στο οποίο μπορεί να χαθείς και, τελικά, να μη βρεις ποτέ αυτό που ψάχνεις, αλλά να κολλήσεις με τις ώρες στα ατελείωτα βίντεο με γάτες, στα πολλά δηλητηριώδη σχόλια ή στα βίαια βίντεο που ανεβάζουν πολλοί.   Στην Ελλάδα το YouTube ξεκίνησε δειλά-δειλά μέσα στο 2008. Από τα πρώτα ελληνικά virals ήταν το Krasaki του Tsou – ακόμη θυμάμαι που ήμαστε μαζεμένοι γύρω από την οθόνη του PC και σκάγαμε στα γέλια, ενώ, μόλις τελείωνε, το ξαναβάζαμε για τον καινούργιο που είχε έρθει στην παρέα. Το 2012 έγινε το μεγάλο «μπαμ» και εμφανίστηκαν πρόσωπα όπως ο Mikeius, o Κοντοπίδης, ο Jeremy, ο Maliatsis, που σήμερα έχουν το YouTube επάγγελμα. Από τότε έχει μόνο ανοδική πορεία, με καινούργια κανάλια που εμφανίζονται συνέχεια και νέα παιδιά που ασχολούνται με αυτό, δουλεύουν άπειρες ώρες, τα κάνουν όλα μόνοι τους, έχουν πρωτότυπες ιδέες και, παρότι θα ήθελαν κάποια μέρα να ζούνε από αυτό, πράγμα δύσκολο γιατί στην Ελλάδα οι αμοιβές είναι πολύ χαμηλές, το κάνουν κατά βάση για να περνάνε καλά οι ίδιοι και όσοι τους παρακολουθούν. Αν, όμως, λάβουμε υπόψη ότι οι νέοι ηλικίας 15-35 δεν παρακολουθούν πια πολλή τηλεόραση, αλλά το έχουν γυρίσει στο Ίντερνετ, το μέλλον για τους νέους του ελληνικού YouTube ίσως να είναι πιο λαμπρό απ’ όσο οι ίδιοι φαντάζονται.