Η λέξη “automobile” προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη «αυτός» και την λατινική “mobilis”, οι οποίες συνδυασμένες εννοούν το όχημα που κινείται μόνο του.
Από την επινόηση του τροχού και μέχρι το 1800, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν ζώα για να διανύουν μεγάλες αποστάσεις. Τα αυτοκίνητα, στη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, ανακαλύφθηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα. Τα σύγχρονα αυτοκίνητα εξελίχθηκαν από τα οχήματα που χρησιμοποιούσαν ατμό και η εξέλιξή τους βασίζεται στην ανάπτυξη της μηχανής εσωτερικής καύσης τις δεκαετίες του 1860 και 1870 στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Το πρώτο ατμήλατο όχημα σχεδιάστηκε – και ίσως κατασκευάστηκε- από τον Φέρντιναντ Βέρμπιεστ, έναν Φλαμανδό, που ήταν μέλος μιας αποστολής ιησουιτών στην Κίνα γύρω στο 1672. Ήταν ένα παιχνίδι μεγέθους 65 εκατοστών για τον Κινέζο αυτοκράτορα που δεν μπορούσε να φέρει οδηγό ή επιβάτη.
Το πρώτο αυτοκίνητο, αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι, ήταν το επονομαζόμενο «Fardier» με δημιουργό το Nicolas Joseph Cougnot στη Γαλλία το 1769.
Το 1770, ο Γερμανο-Αυστριακός εφευρέτης Siegfried Marcus συναρμολόγησε ένα μηχανοκίνητο αμαξίδιο. Το όχημα του Marcus έχει ήδη ξεπεράσει το μηχανικό κινητήρα του Cougnot σε μηχανική ενέργεια.
Η επόμενη προσπάθεια πραγματοποιήθηκε 92 χρόνια αργότερα, το 1862, από τον Etienne Lenoir ο οποίος έφτιαξε το πρώτο αυτοκίνητο με μηχανή εσωτερικής καύσης.
Το 1885 ο Karl Benz παράγει το πρώτο αυτοκίνητο με κινητήρα εσωτερικής καύσης και καύσιμο τη βενζίνη και κατοχυρώνει την άδεια ευρεσιτεχνίας.
Βασικό πρόβλημα της παραγωγής του αυτοκινήτου ήταν το υψηλό κόστος. Έτσι, ο Henry Ford πήρε μια σημαντική απόφαση στην ιστορία του αυτοκινήτου, να δημιουργήσει ένα αυτοκίνητο, που ο μέσος πολίτης θα μπορούσε να αποκτήσει και να χρησιμοποιήσει σε καθημερινή βάση. Το 1908 παράγεται και διοχετεύεται στην αγορά το όχημα-σταθμός της αυτοκίνησης. Είναι το Ford Model-T, το οποίο στοίχιζε μόνο 950 δολάρια.
Από το 1908 μεσολάβησαν πολλά στάδια εξέλιξης στην μαζική παραγωγή των αυτοκινήτων και στη βελτίωσή τους τόσο μηχανικά όσο και από άποψη σχεδιασμού, για να καταλήξουμε σήμερα να διαθέτουμε περισσότερα αυτοκίνητα από όσα χωράνε σε μια πόλη και από όσα ανέχεται η ατμόσφαιρα. Λόγω της σημαντικής αύξησης της ρύπανσης από την εκπομπή καυσαερίων των αυτοκίνητων γίνεται συνεχής βελτίωση αυτών, όσον αφορά τη χρήση καυσίμου και το πόσο αυτό ρυπαίνει την ατμόσφαιρα.
Στις μέρες μας τα καύσιμα που χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα ποικίλουν. Μπορεί ένα αυτοκίνητο να κινείται καταναλώνοντας:
- Βενζίνη
- Πετρέλαιο
- LPG ( υγραεριο)
- Φυσικό αέριο
- Ηλεκτρική ενέργεια
- Υδρογόνο ( πιο σπάνια)
Τέλος, δημιουργήθηκαν αυτοκίνητα τα οποία είναι αυτόνομα. Ανάλογα με το ποσοστό αυτονομίας τους, τα αυτοκίνητα μπορούν να:
- ενημερώσουν τον οδηγό, αν πάει να αλλάξει λωρίδα χωρίς να προειδοποιήσει
- φρενάρουν αυτόματα, αν πλησιάζουν άλλο όχημα, για να αποφύγουν κάποια πιθανή σύγκρουση
- παρκάρουν μόνα τους
- επικοινωνούν μεταξύ τους, για να συντονίζουν τις κινήσεις τους
- διαθέτουν ραντάρ και ειδικές κάμερες που επιβλέπουν τη γύρω περιοχή για λόγους ασφαλείας
Τελευταίο στάδιο αυτονομίας είναι ο άνθρωπος να είναι απλά ένας επιβάτης και να μην ελέγχει καθόλου το αυτοκίνητο.
ΚΥΠΑΡΙΣΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΜΠΕΣΙΟΣ ΑΝΔΡΡΕΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΠΗΛΕΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Πηγές: