Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα

Στη Θράκη παράγονται άφθονα φρούτα, λαχανικά, πατάτες, όσπρια, σπαράγγια και μανιτάρια. Εξίσου σημαντική είναι η κτηνοτροφική παραγωγή και τα γαλακτοκομικά προϊόντα στις ορεινές περιοχές. Τη διατροφή συμπληρώνουν τα πουλερικά, οι ποταμίσιες πέστροφες, τα ψάρια και θαλασσινά που αλιεύονται στο Θρακικό Πέλαγος ή εκτρέφονται στα νταλιάνια του Πόρτο Λαγός.

Η τοπική κουζίνα της πόλης της Κομοτηνής και της Ξάνθης αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον μίγμα γαστρονομικών παραδόσεων της Θράκης, της Ανατολικής Ρωμυλίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Τουρκίας, της Αρμενίας και των Ρομά. Ένα από τα πιο φημισμένα φαγητά της περιοχής είναι οι τζιγεροσαρμάδες. Επίσης, άλλα γνωστά παραδοσιακά φαγητά είναι: ο καβουρμάς (βραστό κατσικίσιο και χοιρινό κρέας διατηρημένα με το λίπος τους), το τας-κεμπάπ (κομματάκια χοιρινού ή μοσχαριού με σάλτσα), το τανοσούρ (από τον Πόντο), τα μαντί (ραβιόλια γεμιστά με κιμά από την Καππαδοκία) καθώς και το χοιρινό ή το κοτόπουλο με λάχανο τουρσί, το κοτόπουλο με κουσκούσι, οι λαχανοντολμάδες, τα χωριάτικα λουκάνικα, τα λαδερά φαγητά με λαχανικά εποχής, τα όσπρια και οι γλυκές ή αλμυρές πίτες όπως μπουγάτσες και στριφτόπιτες,. Αναφορικά με τον Έβρο,οι γυναικείοι αγροτικοί συνεταιρισμοί του Νομού Έβρου ετοιμάζουν καθημερινά τοπικές λιχουδιές, τις οποίες προσφέρουν στους κατοίκους της περιοχής. με παραδοσιακές συνταγές, αγνά προϊόντα και πολύ μεράκι. Οι γυναίκες παράγουν τοπικά προϊόντα, όπως τυπικό Θρακιώτικο κόκκινο τραχανά από λαχανικά (ξινός και καυτερός), ουμάτς (άσπρος τραχανάς), ιφκάδια, κους-κους, μπιμπιρίτσα (είδος καρυκεύματος), κιλιντίρια, κατσικάκι φούρνου, όσπρια, λαδερά, και παραδοσιακές πίτες (κατεψυγμένες ή με χειροποίητο φύλλο).

Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο όμως η Θράκη και κυρίως οι πόλεις της Κομοτηνή και της Ξάνθης φημίζονται για τα γλυκά τους όπως τα σιροπιαστά γλυκά ταψιού (μπακλαβά, κανταΐφι, εκμέκ κανταΐφι, σαραγλί, καρυδόπιτα, σάμαλι, ρεβανί), «τεμπέλικο» ραχάτ λουκουμ, με πολύ καρύδι, ινδοκάρυδο και βατόμουρο, χανούμ μπορέκ ( με κρέμα ), καταΐφι, πλάκες σοκολάτας με καβουρντισμένο αμύγδαλο, σεκέρ παρέ και καζάν ντιμπί («ο πάτος του καζανιού» με κρέμα από πρόβειο γάλα), ταβούκ γκιοσού (το μοναδικό γλυκό με κοτόπουλο), μουχαλεμπί (κρέμα με σιρόπι ροδόνερου), το σεκέρ πάρε από σιμιγδάλι, τα φημισμένα τυλιχτά κεράσματα με σοκολάτα και ξηρούς καρπούς (καριόκες, ανώμαλα, νουγκά), το σουτζούκ λουκούμ. Το σουτζούκ (sucuk σημαίνει λουκάνικο) λουκούμ, είναι ένα μακρόστενο λουκούμι με μουσταλευριά και καρύδι που δένεται με σπάγκο. Τέλος, η Θράκη και ειδικότερα η Ξάνθη και η Κομοτηνή φημίζονται για τον φρεσκοκομμένο, βαρύ και αρωματικό ελληνικό ή τούρκικο καφέ καθώς και το ντοντουρμά – τουτέστιν παγωτό που όλοι κάνουν μια στάση πριν φύγουν για να τα προμηθευτούν.

Στον Ν. Έβρου μπορεί κανείς να συναντήσει γλυκά του κουταλιού (ριτσέλι και γλυκό σύκο), μαρμελάδες με φρούτα του δάσους καθώς και λικέρ όπως τσάπουρνο, δυόσμο, βασιλικό, κράνο και σπαθόχορτο.

Υπεύθυνη Καθηγήτρια

Μαυροβουνιώτη Χρύσα