Η ελιά, ένα κατ” εξοχήν μεσογειακό δέντρο, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις χώρες της Μεσογείου από τα χρόνια της αρχαιότητας μέχρι σήμερα.

Έχει σημαδέψει με τη μακραίωνη παρουσία της, όχι μόνο το τοπίο, αλλά και τα ήθη και τα έθιμα, την παράδοση και τον πολιτισμό στις χώρες που καλλιεργείται. Η ανάδειξη της ελιάς ως προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας στη σύγχρονη μαγειρική με σημαντικά οφέλη στην υγεία του ανθρώπου, προϋποθέτει τη σωστή παραγωγή και συσκευασία αυτού του αγνού και παραδοσιακού προϊόντος.

Αυτό που οι λαοί της περιοχής γνωρίζουν από την αρχαιότητα, σήμερα γίνεται αποδεκτό παγκοσμίως, καθώς οι μελέτες επιστημονικών ιδρυμάτων και ανεξάρτητων ερευνητών επιβεβαιώνουν την αξία της «πυραμίδας της μεσογειακής διατροφής» σε αντιδιαστολή με τις – επιβλαβείς για την υγεία – πλούσιες σε ζωικά λίπη δίαιτες.

Η διάδοση αυτής της γνώσης οδηγεί στην αύξηση της ζήτησης μεσογειακών προϊόντων όπως η επιτραπέζια ελιά, δεδομένου πως αποτελεί στοιχείο του διατροφικού πολιτισμού της Μεσογείου και βασικό συστατικό της «μεσογειακής δίαιτας» .

Οι επιτραπέζιες ελιές σκέτες σαν απεριτίφ, σε ωμές σαλάτες, ακόμη και σε μαγειρευτά φαγητά, δίνουν έναν ιδιαίτερο τόνο στο τραπέζι μας.

Ποικιλίες

Το ελαιόδεντρο ανήκει στην οικογένεια Oleaceae και στο είδος Olea europaea. Από τα υποείδη της ελιάς, μπορούμε να ξεχωρίσουμε τρεις κατηγορίες, από τεχνολογικής πλευράς, ανάλογα με τον τρόπο χρησιμοποιήσεως του καρπού τους, δηλαδή:

• Ποικιλίες επιτραπέζιες ή βρώσιμες που παράγουν καρπό για επιτραπέζια κατανάλωση.
• Ποικιλίες ελαιοποιήσιμες που παράγουν καρπό για ελαιοποίηση, δηλαδή για την παραγωγή ελαιολάδου και
• Ποικιλίες διπλής χρήσεως, δηλαδή ποικιλίες που παράγουν καρπό και για τους δύο σκοπούς, ελαιοποίηση και επιτραπέζια κατανάλωση.

Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Ελλάδα είναι και των τριών παραπάνω κατηγοριών. Για παράδειγμα, στις επιτραπέζιες ελιές, των οποίων ο καρπός επεξεργάζεται, είναι οι λεγόμενες ελιές φαγητού, ανήκουν η «Κονσερβολιά», όπως είναι η ελιά Αμφίσσης, η «Νυχάτη Καλαμών» και η «Ελιά Χαλκιδικής». Στις ελαιοποιήσιμες ποικιλίες ανήκει η «Κορωνέϊκη», ενώ στις ποικιλίες διπλής χρήσεως, έχουμε τη «Μεγαρίτικη» και τη «Θρουμπολιά».

Η πείρα διαμέσου των αιώνων, αλλά και η πρόσφατη έρευνα και ανάλυση στο εργαστήριο, απέδειξαν ότι η επιτραπέζια ελιά είναι εκλεκτή τροφή με αρμονική σύνθεση, πλούσια σε θερμίδες, εύγεστη και ορεκτική. Η σάρκα της ελιάς δεν είναι μόνο υψηλής θρεπτικής, αλλά και βιολογικής αξίας, επειδή περιέχει βασικά για τον άνθρωπο αμινοξέα, εκλεκτές λιπαρές ουσίες, βιταμίνες και πολλά και χρήσιμα για τον άνθρωπο ανόργανα συστατικά.

Πηγή: « Η επιτραπέζια ελιά»_Γ. Μπαλατσούρα

ΚΠΕ Άμφισσας: Η ελιά στο χώρο και στο χρόνο

Και η επίσκεψή μας στο μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας που μας άφησε εκστατικούς!