Είναι προφανές ότι η βία και ο εκφοβισμός παραβιάζουν βασικά δικαιώματα των παιδιών, όπως για παράδειγμα τα δικαιώματα ζωής, ασφάλειας και ελευθερίας έκφρασης.
Για την προστασία του παιδιού υπάρχει η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1989, για να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα παιδιά, μετατρέποντάς τους από παθητικούς αποδέκτες φιλανθρωπίας σε ανθρώπινα όντα με ένα ξεχωριστό σύνολο δικαιωμάτων. Η Σύμβαση αναγνωρίζει ότι η παιδική ηλικία είναι μια ευάλωτη περίοδος και ότι τα παιδιά χρειάζονται ειδική φροντίδα και προστασία.
Είναι το πρώτο παγκόσμιο σύνολο νομικά δεσμευτικών δικαιωμάτων που ισχύουν για όλα τα παιδιά. Έχει επικυρωθεί σχεδόν από όλες τις χώρες, κάτι που την καθιστά ως την πιο ευρέως επικυρωμένη συμφωνία για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην παγκόσμια ιστορία.
Μέσω των 54 άρθρων της, η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού θέτει τα πρότυπα για την ευημερία των παιδιών σε κάθε στάδιο της ανάπτυξής τους. Ισχύει για όλα τα παιδιά κάτω των 18 ετών (ο ορισμός του παιδιού), ανεξαρτήτως φύλου, προέλευσης, θρησκείας, αναπηρίας.
Τα άρθρα της Σύμβασης μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τέσσερις ευρύτερες κατηγορίες
Δικαιώματα Επιβίωσης: να εξασφαλίζεται για όλα τα παιδιά ένα επαρκές επίπεδο διαβίωσης, στέγη διατροφή και πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες, ώστε να καλύπτονται οι πιο βασικές ανάγκες για την ύπαρξή του.
Δικαιώματα Προστασίας: τα παιδιά πρέπει να προφυλάσσονται από κάθε είδους κακοποίηση, αμέλεια και εκμετάλλευση.
Δικαιώματα Ανάπτυξης – Εξέλιξης: συμπεριλαμβάνουν όλα όσα τα παιδιά χρειάζονται για να μπορέσουν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους, π.χ. το δικαίωμα της εκπαίδευσης, το παιχνίδι και η αναψυχή, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, η πρόσβαση σε πληροφορίες και η ελευθερία της σκέψης.
Δικαιώματα συμμετοχής: τα παιδιά έχουν δικαίωμα να παίζουν ενεργό ρόλο στις κοινωνίες που ζουν, π.χ. μπορούν να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους, να έχουν λόγο σε ζητήματα που τα αφορούν, να συμμετέχουν σε οργανώσεις και να συναθροίζονται ειρηνικά.
Παράλληλα, οι 17 Παγκόσμιοι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης, που υιοθετήθηκαν από παγκόσμιους ηγέτες το 2015 στοχεύουν στη διασφάλιση της ισότητας, έτσι ώστε όλοι να έχουν ίδιες ευκαιρίες στη ζωή έως το 2030. Παρόλο που οι στόχοι αυτοί αφορούν τη βελτίωση της ζωής όλων, ενηλίκων και παιδιών, ορισμένοι από αυτούς έχουν ιδιαίτερη σημασία για την ευημερία των παιδιών. Αυτοί είναι οι παρακάτω:
Στόχος 1: Μηδενική φτώχεια
1.2. Μείωση κατά το ήμισυ της αναλογίας ανδρών, γυναικών και παιδιών όλων των ηλικιακών ομάδων, που ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Στόχος 2: Μηδενική πείνα
2.1. Τέλος στην πείνα και διασφάλιση της πρόσβασης όλων των ανθρώπων σε ασφαλή, θρεπτική και επαρκή τροφή, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών.
2.2. Τέλος σε όλες τις μορφές κακής διατροφής και επίτευξη των διεθνώς συμφωνηθέντων στόχων ενάντια στην καχεξία και τη εξασθένηση των παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε ετών, μέχρι το 2025.
Στόχος 3: Καλή υγεία και ευημερία
3.2. Τέλος στους αποτρέψιμους θανάτους νεογνών και παιδιών κάτω των πέντε ετών.
Στόχος 4: Ποιοτική εκπαίδευση
4.1. Διασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης όλων των κοριτσιών και αγοριών σε ισότιμη και ποιοτική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που οδηγεί σε συναφή και αποτελεσματικά μαθησιακά οφέλη.
4.2. Διασφάλιση ότι όλα τα κορίτσια και τα αγόρια θα έχουν πρόσβαση σε ποιοτική ανάπτυξη και φροντίδα κατά την προσχολική ηλικία, ώστε να είναι έτοιμα για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Στόχος 5: Ισότητα των φύλων
5.1. Τέλος κάθε μορφής διάκρισης εις βάρος των γυναικών και των κοριτσιών, οπουδήποτε. Τ
5.2. Εξάλειψη κάθε μορφής βίας κατά όλων των γυναικών και των κοριτσιών.
5.3. Εξάλειψη όλων των επιζήμιων πρακτικών, όπως ο παιδικός και αναγκαστικός γάμος και ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων.
Στόχος 8: Αξιοπρεπής εργασία και οικονομική ανάπτυξη
8.7. Λήψη άμεσων και αποτελεσματικών μέτρων για την εξάλειψη της αναγκαστικής εργασίας, τη μορφή σύγχρονης δουλείας και της εμπορίας ανθρώπων, τη διασφάλιση της απαγόρευσης και εξάλειψης των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της στρατολόγησης και της χρήσης παιδιών-στρατιωτών, καθώς και να δώσει τέλος σε όλες τις μορφές της παιδικής εργασίας, μέχρι το 2025.
Στόχος 16: Ειρήνη, δικαιοσύνη και ισχυροί θεσμοί
16.2. Τέλος στην κακοποίηση, εκμετάλλευση, εμπορία και διακίνηση, καθώς και σε όλες τις μορφές βίας και βασανιστηρίων που υφίστανται τα παιδιά.
ΠΗΓΕΣ:
https://www.unicef.org/greece/%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%8D
Ρασιδάκη Χριστίνα, «Ξέρω να λέω ΟΧΙ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
