Ποίημα για το 1821

Υπήρχαν κάποτε φωνές

Υπήρχαν κάποτε φωνές
Φωνές εκκωφαντικές
που ουδέποτε δεν έπαψαν να μάχονται
για τα ιδεώδη τους

 Απόηχοι μιας απαράμιλλης επανάστασης
Ενός ανελέητου αγώνα
Μιας αδίστακτης  αναζήτησης για απελυθέρωση

 Υπήρχαν κάποτε φωνές
Δάκρυα αναίσχυντα
που έρρεαν ακράτητα

 Αποπνικτικές σιωπές
Ανείπωτοι φόβοι και τρόμοι
Ελληνόπουλα αγνώριστα
εν μέσω της αδιάλειπτης απειλής

 Υπήρχαν κάποτε φωνές
Οικογένειες διάσπαρτες
που επιζητούσαν μια ένδειξη ζωής

 Αναπόφευκτες ειδήσεις
Βουβοί θρήνοι
που δεν εισακούστηκαν ποτέ

 Υπήρχαν κάποτε φωνές
Φωνές που δεν αρκούνται
Σε επιφανειακούς εορτασμούς

 Φωνές που ακόμα επιζητούν
την πολυπόθητη λύτρωση

Φωνές που ακόμα αντηχούν
μια ατέρμονη ελπίδα για
μια Ελλάδα ελεύθερη και αυθεντική

 Δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν φωνές.

Κωνσταντίνα Αμπατζή/Β1

Ακροστοιχίδα

1η ημέρα και αρχίζουν τα τουφέκια να ηχούν

8^ος μήνας  και οι μανάδες πενθούν

2^ος χρόνος και οι στρατιώτες πολεμούν

1 ζωή και ακόμα δεν σταματούν

Νικηφόρος Κουβάτσος

Σκίτσα – Ζωγραφική

Αθανασοπούλου Μ.

Το βλέμμα του Θεού

Κ. Βασίλαινα

Η σημερινή Ελλάδα

Α. Μαλτέζης

Φωτάκος

Μ. Κουγιουμτζόγλου

Ζωγραφιά εμπνευσμένη από πίνακα Φιλελλήνων

Θάνος Δρίζης

Ο Φώτος Τζαβέλλας

Κουνέλης Φίλιππος